Mustafa Kemal Atatürk’ün doğa sevgisi babası öldükten sonra annesi ve kardeşiyle birlikte Selanik’in otuz kilometre yakınlarında Zübeyde Hanımın ağabeyi olan Hüseyin Ağa’nın çiftliğine yerleşmeleri ile başlamıştır
Burada Atatürk çiftçilik işleri ile uğraşarak yeşilliğe toprağa ve doğaya ilgi duymuştur O’nun bitki ve hayvan sevgisinin ilk belirtileri bu çiftlik yaşamından kaynaklanmaktadır Çünkü O ilerki yaşamında çiftlikler kuracak hayvan besleyecek ve ağaçlandırmaya büyük önem verecektir
Atatürk’ün sınıf arkadaşlarından Ali Fuat Cebesoy O’nun doğa sevgisini belirtirken bir anısını şöyle anlatır:
“Harp Akademisi’nin üçüncü sınıfına geçtiğimiz zaman Mustafa Kemal Selanik’e sılaya gitmeden önce bizde misafir kaldı O günlerin birinde Satılmış Çavuş’u da alarak Alemdağı’na uzandık Arkadaşım samimi bir doğa aşığı idi Ormanlık yerlerden çok hoşlanırdı Öğleye doğru pınar başında mola verdikUzaklarda bir kasır vardı ve manzarası harikulade güzeldi Adeta Mustafa Kemal’i büyülediOradan ayrılırken Mustafa Kemal: ‘Fuat’ dedi ‘İnsan yaşlandıktan sonra şehirlerin gürültülü hayatından uzaklaşmalı böyle sakin ve ağaçlık bir yere çekilmelidir Bak şu karşıdaki köşk insanın ruhuna nasıl bir ferahlık veriyor”
Afet İnan Atatürk ve Çankaya’nın ilk Cumhurbaşkanlığı Köşkü için seçilmesini anlatırken şöyle diyor: “Atatürk’ün Çankaya’yı seçmesinde etken birkaç büyük karakavak ve söğüt ağaçlarının bulunması idi Onların rüzgarlı günlerdeki hışırtısından daima zevk duyardı”
Atatürk doğayı çok seven bir insandı Yeşile çiçeğe ağaca hayrandı Nezihe Araz Atatürk’ün ağaçlandırmaya verdiği önemle O’ndaki doğa sevgisini bir söyleşide şöyle dile getirmiştir:
Ne oldu buradaki ağaca
”“Çankaya köşkünden Meclis binasına giderken o günün Ankara’sında bir tek iğde ağacı vardır Mustafa Kemal her gün ağacın önünden geçerken arabayı yavaşlatıyor ve ağacı selamlıyor Bir gün; ‘Bakın bu benim’ derken o ağacın yerinde olmadığını görüyor Büyük bir telaşla otomobili durdurup iniyor Buradaki işçilere; ‘Ne oldu buradaki ağaca’ diyor ‘Efendim yolu genişletmek için ağacı kestik’ cevabını alıyor Arabasına dönen Mustafa Kemal ağlamaya başlıyor Bunun başka yolu yok muydu? diye”
