İnsan, hayvan, yer adlarına gelen çekim ekleri kesme işareti ile ayrılır.
Gereksinme duyulduğunda bütün özel adlardan sonra kesme işareti kullanılabilir. (Örnek: Tuncer'e, Ağrı Dağı'nda.)
Ekinden ayrı olarak gösterilmek istenen harf ya da sözcükten sonra kesme işareti konur. (Örnek: K'nin ğ'ye dönüşmesi. Renk'te yalnız bir ünlü vardır.)
Rakamlardan sonra gelen ekleri ayırmak için kullanılır. (Örnek: saat 15'te...)
Özel adlardan türetilmiş sözcüklerde ekler kesme işareti ile ayrılmaz. (Örnek: Konyalı, Atatürkçü.) Ancak kendi özgün yazımı ile yazılıp da -li yapım eki getirilmiş yabancı sözcüklerin kökünden sonra konur. (Örnek: Bordeaux'lu.)
Özel adlara eklenip aile, gil anlamı veren "-ler" ekleri kesme ile ayrılmaz. (Örnek: Ahmetler.) Ancak benzerleri anlamı veren "-ler" ayrılır. (Örnek: Fatih'ler, Atatürk'ler.)
Özel adlara getirilen ekler satır sonuna rastlıyorsa, özel ad sonuna yalnız kesme işareti konur, kısa çizgi konmaz. (Örnek: ...Anadolu'da...)
Birincinin sonunda ikincinin başında ünlü bulunan iki sözcük birlikte söylenirken, kimileyin birinci sözcüğün sonundaki ünlü düşer. O zaman yerine kesme işareti konur. (Örnek: Karac'oğlan, n'eyleyim.)
Sözcük içinde kesme işareti kullanılmaz. (Örnek: san'at değil sanat, meb'us değil mebustur.)
