YAŞAMA KURŞUN
beyaz
soğuk bir acı örttü şehri
her yer beyaza kesti
kırmızı bir leke kaldı, üstünde de yürekler
koparıldılar sonra, zorla
beyaz, soğuk bir acı
kardelenleri mi beklemeli artık, bir ses, bir nefes için
beyaz, soğuk
yaşam bir masal mı
bir varmış, bir yokmuşa indirgeniveren
beyaz
yaşamın bittiği yerdeyiz
yüreğe kurşun gibi oturmuş yokluk
sarılmaz, geçmez bu yara
sargıyla, ilaçla
uykusuz şimdi acılar...
