yönetim biliminde verimlilik ve etkililik?



Sagot :

YÖNETİM VE YÖNETİM BİLİMİ



1.1 Yönetimin Tanımı ve Önemi

Yönetim, belirli amaçlara ulaşabilmek için insanlara iş yaptırabilme, onların yaptıkları işlerde işbirliğini gerçekleştirebilme ve koordinasyonu sağlama faaliyetleridir. 

Yönetim her şeyden önce bir iş ve faaliyettir. Diğer yandan bir organizasyondaki görev, sorumluluk ve ilişkiler setidir. 

Bir organizasyondaki faaliyetleri yönetsel ve yönetsel olmayan faaliyetler olarak ikiye ayırabiliriz. Bu iki faaliyet grubu arasında farklılıklar vardır. Bu farklılıklardan en önemlisi; yönetsel faaliyetlerin yöneticiler tarafından gerçekleştirilmesidir. Bu yönetsel faaliyetleri planlama, örgütleme, yürütme, koordinasyon ve kontrol olmak üzere 5 grupta toplamak mümkündür. Bu faaliyetler yöneticilerin fonksiyonlarını, yönetim sürecinin evrelerini oluştururlar. 

Bu bilgilerin ışığı altında yönetim, “önceden belirlenmiş amaçlara ulaşabilmek için kaynakların planlama / örgütleme / yürütme ve kontrol fonksiyonlarıyla koordinasyonun sağlanması” şeklinde tanımlanabilir. 

Yönetimin amacı organizasyonda etkinlik ve verimliliği arttırmaktır. 



1.2 Yönetimin Özellikleri

Yönetim süreci

1- Amaçlı bir süreçtir. 5- Koordinasyon ve haberleşme sürecidir.

2- Beşeri bir süreçtir. 6- Otorite sürecidir.

3- Grup sürecidir. 7- Rasyonellik sürecidir.

4- İşbirliği sürecidir. 8- İşbölümü ve uzlaşma sürecidir. 



1.3 Yönetim Olgusunun Gelişim Süreci

Yönetimin başlı başına, farklı bir faaliyet alanı olarak yoğun bir biçimde incelenmesi son yüzyılın bir ürünüdür. Çoğu yazar bu yeni disiplinin 1900 yıllarında Frederick W. Taylor ve yardımcılarının bilimsel yönetim hareketiyle ortaya çıktığı kanısına varmıştır. 

Yönetim olgusunun gelişimini iki bölümde inceleyebiliriz. 



Bilimsel Yönetim Öncesi Dönem

Bilimsel yönetim öncesi dönemin insanların birlikte çalışmaya başlamalarıyla ortaya çıktığı ve 1980’li yıllara kadar sürdüğü kabul edilir. 

Bilimsel yöntemin öncesi dönemde yönetici durumunda olanların genellikle işlerini sınırsız yetkiler içinde yürüttükleri görülür. Bu dönemde üst ve ast arasındaki ilişkiler daha ziyade otokratik liderlik içinde olmuştur. 

YÖNETİM VE YÖNETİM BİLİMİ



1.1 Yönetimin Tanımı ve Önemi

Yönetim, belirli amaçlara ulaşabilmek için insanlara iş yaptırabilme, onların yaptıkları işlerde işbirliğini gerçekleştirebilme ve koordinasyonu sağlama faaliyetleridir. 

Yönetim her şeyden önce bir iş ve faaliyettir. Diğer yandan bir organizasyondaki görev, sorumluluk ve ilişkiler setidir. 

Bir organizasyondaki faaliyetleri yönetsel ve yönetsel olmayan faaliyetler olarak ikiye ayırabiliriz. Bu iki faaliyet grubu arasında farklılıklar vardır. Bu farklılıklardan en önemlisi; yönetsel faaliyetlerin yöneticiler tarafından gerçekleştirilmesidir. Bu yönetsel faaliyetleri planlama, örgütleme, yürütme, koordinasyon ve kontrol olmak üzere 5 grupta toplamak mümkündür. Bu faaliyetler yöneticilerin fonksiyonlarını, yönetim sürecinin evrelerini oluştururlar. 

Bu bilgilerin ışığı altında yönetim, “önceden belirlenmiş amaçlara ulaşabilmek için kaynakların planlama / örgütleme / yürütme ve kontrol fonksiyonlarıyla koordinasyonun sağlanması” şeklinde tanımlanabilir. 

Yönetimin amacı organizasyonda etkinlik ve verimliliği arttırmaktır. 



1.2 Yönetimin Özellikleri

Yönetim süreci

1- Amaçlı bir süreçtir. 5- Koordinasyon ve haberleşme sürecidir.

2- Beşeri bir süreçtir. 6- Otorite sürecidir.

3- Grup sürecidir. 7- Rasyonellik sürecidir.

4- İşbirliği sürecidir. 8- İşbölümü ve uzlaşma sürecidir. 



1.3 Yönetim Olgusunun Gelişim Süreci

Yönetimin başlı başına, farklı bir faaliyet alanı olarak yoğun bir biçimde incelenmesi son yüzyılın bir ürünüdür. Çoğu yazar bu yeni disiplinin 1900 yıllarında Frederick W. Taylor ve yardımcılarının bilimsel yönetim hareketiyle ortaya çıktığı kanısına varmıştır. 

Yönetim olgusunun gelişimini iki bölümde inceleyebiliriz. 



Bilimsel Yönetim Öncesi Dönem

Bilimsel yönetim öncesi dönemin insanların birlikte çalışmaya başlamalarıyla ortaya çıktığı ve 1980’li yıllara kadar sürdüğü kabul edilir. 

Bilimsel yöntemin öncesi dönemde yönetici durumunda olanların genellikle işlerini sınırsız yetkiler içinde yürüttükleri görülür. Bu dönemde üst ve ast arasındaki ilişkiler daha ziyade otokratik liderlik içinde olmuştur.