Hayatta yaşadığımız iyi kötü her şey bizde iz bırakır. Bizi biz yapan yaşadıklarımızdır. Her ne kadar yaşadığmız her şeyden etkilensek de en çok iz bırakan, geçmişe dönüp baktığımızda en çok hatırladığımız olaylar yaşadığımız kötü olaylardır. Kalp kırıklıkları kolay kolay unutulmaz. Tıpkı kırılan bir bardağın yapıştırılsa bile çatlaklarının belli olması, tıpkı çivili bir tahtadan çıkarılan çivilerin ardında iz bırakması gibi üzerinden zaman da geçse, bizi kıran kişiyi affetsek de üzen olaylar tamamen unutulmaz. Diyelim ki bir arkadaşımıza bir sırrımızı söyledik. Sonra fark ettik ki sırrımızı başkalarına da anlatmış. Gelip özür diledi ve onu affettik. Arkadaşlığımıza devam ettik. Aramız tekrar iyi de olsa asla eskisi gibi olmaz. Belki aklımıza hep o olay gelir ve bir daha hiçbir sırrımızı paylaşmak istemeyiz. Aramızdaki güven kırılır. İşte bu atasözü de bunun gibi durumlar için söylenmiştir.
