TAKVİMİN TARİHÇESİ:
Çok eski çağlardan beri insanlar gerek toplumsal yaşamlarının düzenini açısından , gerek dinsel nedenlerle uzun ölçekli zaman ölçekli zaman ölçümlerine gereksinim duyulmuştur. İşte zamanın gün,ay,yıl gibi uzun süreli dönemlere bölünmesine dayalı olarak geliştirilen takvimlerde bu gereksinim sonucunda ortaya çıkmıştır.
Eski insanlar ilk takvimleri , herkesin görebileceği en düzenli iki doğal olay olan Güneş ve Ay’ın hareketlerine dayandırmışlardı. Bu iki gökcisminin hareketleri en basit üç zaman dilimi olan gün ay ve yılı belirler.
En eski takvimi nerede , ne zaman , kimlerin yaptığı tam olarak bilinmemekle birlikte İsrailoğulları , eski Mısırlılar, eski Yunanlılar , Romalılar , Çinliler ‘in kendilerine göre takvimleri olduğunu bilmekteyiz. Hemen hemen hepsi de Güneş ve Ay gibi gökcisimlerinin hareketlerini esas almışlardır.
Ay’ın evrelerine dayalı olan takvimlere AY TAKVİMİ , Güneşin görünürdeki hareketine dayalı olan takvimlere ise GÜNEŞ TAKVİMİ denir.
Yıl uzunluğuna ilişkin oldukça doğru ilk ölçümü İ.Ö. 4200 dolaylarında eski Mısırlılar gerçekleştirdiler.Mısır takvimi , yıl uzunluğu her zaman aynı olan ilk takvimdir.
Zaman , yıldan çok daha uzun dilimlere de bölünebilir. Yıllar, ulusların tarihindeki belirli olayların zamanı başlangıç alınarak sayılabilir.Hıristiyanlar Hz. İsa’nın doğumunu tarihin en önemli olayı olarak kabul ettikleri için tarihi “İsa dan önce” ve “ İsa dan sonra” olarak ikiye ayırırlar.
