GAZEL
*Şairin özel duygularını, sevinç ve acılarını, aşkını dile getirdiği Divan edebiyatının en çok kullanılan nazım biçimidir.
*En az 5, en çok 15 beyitten oluşur
*Aruz ölçüsünün her kalıbı ile yazılır
*Genellikle konu birliği olmadığı için, gazellere konuyu belirten bir başlık, bir ad konmaz; gazeller rediflerle anılırlar
*sevgi güzellik ve içki konularını işlemekle birlikte, düşünceye dayalı felsefi ve öğretici konuları işleyen gazeller de vardır.
*İlk beyitine matla, son beyitine matka denir.
*en güzel beyitine beytü'l gazel denir.
*Bütün beyitler beytü'l gazel güzelliğinde ise buna yekavaz denir.
*Konu bakımından halk edebiyatındaki benzeri koşmadır.
*Bütün beyitleri aynı konuyu işleyen gazele yekahenk gazel denir.
*Makta beyitinde şairin mahlası geçer.
*İlk beyit kendi arasında kafiyeli iken, sonra gelen beyitlerin birinci dizesi serbest, ikinci dizesi ise ilk beyitle kafiyelenir.
BAKİ 1526 yılında İstanbul'da doğan Bâki'nin asıl ismi Mahmud Abdülbâki'dir. Aslında fakir bir ailenin çocuğu idi, babası müezzinlik yapıyordu. Çocukluğunda saraç çıraklığı yapmıştır. Orhan Şaik Gökyay, Baki'nin "saraç" (koşum ve eyer takımları yapan ya da satan kimse) çıraklığı değil, "serac" (camilerde kandillerin yakılmasından sorumlu kimse) çıraklığı yaptığını iddia etmiş ve eski imlası aynı olan iki kelimenin yanlış okunmasının yol açtığı hataya işaret etmiştir. [1] Eskiden kandillerin camilerde yegane aydınlatma aracı olduğu göz önünde tutulursa, özellikle çok sayıda kandilin bulunduğu büyük camilerde seraclık önemli bir görevdi
