İnsanlar yeryüzüne coğrafi özelliğini veren en önemli etkendir. Çünkü doğal ortamı değişik şekillerde değiştirebilmektedir. İnsanlığın uygarlığı arttıkça bu etki de artmaktadır. Ancak insanoğlunun uygarlığı ne kadar artarsa artsın doğal ortamın çeşitli etkileri altında kalmaktadır. Bu etkide kalış ilkel toplumlarda daha fazladır. Yer tarihinde insanoğlunun ortaya çıkışı buzul çağına rastlar. O tarihlerde ter yüzünün iklim, bitki örtüsü bu günkünden çok farklı idi. Ancak bu özellikler değişime uğrayarak günümüze gelmiştir. İnsanlarda bu değişik ortamlarda yaşamış ve çeşitli uygarlık basamaklarından geçerek günümüze gelmiştir.
İn sanlar barınacak mağara ararlarken kendilerine her bakımdan uygun ola nına pek sık rastlamıyorlardı. Evin ya tabam çok alçaktı, ya duvarları çök mek üzereydi; ya da kapısı alabildi ğine dardı ve içeriye emekleye emekleye girmek zorundaydı. Evi, içinde yaşanabilecek duruma getirmek için bütün topluluk kolları sıvar, mağaranın tavanıyla duvarları nı taş âletlerle hazır ve ağaç kazıklar la da düzeltirdi. Anneler yavrula rına özerde “yataklar” hazırlarlardı. Yerde bir çukur kazdır ve döşek ye rine de ocaktan ılık kül koyarlardı. Mağaranın bir kösesinde ayı eti ve her türlü yiyecek için bir ambar ya pılırdı.
Böylece insan, doğanın yaratmış olduğu mağaraya bir çeki düzen ve riyor, kendi gücüyle bunu insan evine çeviriyordu. Av hayvanlarının peşinden sürekli göç etmek zorunda olan insanın toplumsal yaşamıda değişti.Tarım yapmaya başladıktan sonra ilk evlerini yaptılar. İnsan; kaya diplerinde hazır çatunsı yerler bulduğunda altına duvar örüyor, hazır duvar bulunca da üze rini çatıp ev yapıyordu.Bunlar yarıev yarı magara şeklınde yapılıyordu. İnsanın yaşayışı değiştikçe evi de değişiyordu.
