Kurgan, Orta Asya'da ki eski Türk mezarlarına verilen ad. Genelde devlet yöneticisi olanlar için yapılmışlardır. Kurganlar tahtalarla, bazen de taşlarla çevrili mezar odalarının üstüne bir metre ile yetmiş metre arasında toprak yığılmasıyla oluşturulur. Kurganlarda asıl mezar odası bazen dikdörtgen, bazen kare veya oval olabiliyodu. Cesedin bulunduğu yere bazen doğrudan ulaşılabiliyor bazen de bu oda altta yer alıyordu. Ceset odasının döşemesi ağaç kütükleri ve kalastan yapılıyodu. Cesetlerin başı doğuya çevrilmiş olur ve cesetler eşyaları ile birlikte kurganlara gömülürdü. Kurgan ın farrklı bölgelerinde at casetlerine de rastlanmıştır.
Bugüne değin bulunan en önemli kurgan Kazakistan'da ki Esik kurganı'dır. Esik Kurganın da bulunan altın elbiseli adamdan daha önemlisi yarısı kırık bir kabın üzerindeki 26 harflik iki satır yazıdır. Bu yazı bugüne kadar bilinen en eski Türk yazısı olarak kabul edilen Yenisey ve Orhun anıtlarındaki yazılardan yaklaşık bin yıl daha eskidir. Böylece ilk Türk yazısının tarihi milatdan önce beşinci yüzyıl olarak kesinleşmiştir.
Kazak Tarihçi Prof. Dr. Olcas Süleymanof yazıyı şu şekilde okumuştur:
"Khan Uya üç otuzı (da) yok boltı. Utugsi tozıltı." "Tigin 23'ünde öldü. Esik halkının başı sağolsun."
