Toros eteklerinden bakınca ovaya, bir deniz
görürsün; mavi. Dalgalanır gibi olur. Ak bulutlar
salınır yücesinde. Bir yanı İhsaniye, Pazarcı
Ovası, bir yanı Dörtyol, İskenderun, bir yanı
Pozantı, Kadirli, Kozan, bir yanı da Silifke'nin
dağları, İçel'in yaylası... Bu ovaya yeşil bir halı
sermişler. İşte bu ova, Çukurova'dır. Ne derler:
Çok eskiden bir adam elindeki değneği toprağa
sokunca değnek yeşerivermiş, dallanmış. Çukurova
toprağı, dünyanın en bereketli topraklarından
biridir. Sonra Seyhan, Ceyhan, Berdan, Göksu,
Sumbas Çayı, daha bir sürü irili ufaklı su. Bu
sular, yılın on iki ayında boz bulanık akarlar.
Bereket taşırlar.

Çukurova adlı metinde geçen tekil isimler: