• KALDIRIMLAR
Sokaktayım, Kimsesiz bir sokak ortasında;
Yunyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Xolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık:
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serser: kaldinmlar.
nSanc
yaldı!
Icimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...
Üstome Camlarını, hep Simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil cekilmiş bir ama gibi devler.
Kaldırımlar, çilekes yalnızlanın annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
(Bu siirin soz sanatlarini lutfen bulur musunuz??)