Hikaye, roman, tiyatro, ani, fikra gibi birçok edebi türde eser veren Refik Halid Karay (1888-1965), güçlü gözlem yeteneği ve kendine özgü üslubuyla Türk edebiyatında olay hikayeciliğinin önde gelen temsilcilerinden biri ol muştur. Anadolu'yu konu edinen hikayelerin yanı sıra Or ta Doğu insanının töre ve yaşamını anlattığı, diş dünya- da olup bitenleri merkeze alan hikayeler de yazmıştır. Gurbet temasını, öykülerinde başarı ile işlemiştir. Bu bilgilere göre, aşağıdakilerden hangisinin Refik Halid Karay'a ait olduğu söylenemez? A) Kasabanın her tarafından gelen elleri sepelli, sırtları zombilli, karnı acıkmış, aceleci bir halk, önüne gelen tezgâha eğilerek rast geldiği balığı kavrayıp koklayarak her dükkândan fiyat sorarak uzun uzun dolaşıyordu. B) Tokmakların derin gümbürtülerle kalkıp indiği dibek taşları önünde kızlar buğday dövüyor, çeşme ba- şında kadınlar ta yarı yola kadar bakraçlar, çuvallar, tekneler yaymış, bulgur yıkıyor, güneşli meydancık- larda çorap ören ihtiyarlar serili taneleri bekliyordu. C) Neredesin? Ben bir çukurdayım, yok hayır odam- dayım. Hani bilirsin her tarafı kelimelerle çevrili odam- da. Içimde hep sen, hep başkaları. Ben diyorum başkaları olmadan, başkalarına tutunmadan, ben be- nimle böyle yapayalnız dışarı adım atamam. D) Halep'te güneş, taş duvarlı ak sokakların cenderesine tıkandığı için bir nevi ışık dumanidir. Duman gibi fazla koyu, boğucu, âdeta isli, göz yumdurucu ve şaşırtıcıdır. E) Şimdi onun da kuşaklı entarisi, ceketi, takkesi vardı. Saçlarının ortası, el ayası kadar sıfır makine ile ke- silmiş, alnına perçemler uzatılmıştı. Gurbette deri gibi sert, yayvan tandır ekmeğine de alışmıştı​