(Genelde kız çocuklarının kahramanı babasıdır,)
çocukluk dönemlerimizde hepimizin zaman zaman idol olarak benimsediği, taklit etmeye çalıştığı, evdeki aile bireyleriyle kıyaslamaya kalktığı insanlar veya çizgi karakterlerdir.
onların sayesinde, kimi zaman mahallede yapılan maçlarda topun başına geçtiğimizde sağ ayağımızı kullanıyor olmamıza rağmen gheorghe hagi, kimi zamansa çok sevdiğimiz barış manço olmaya çalışmıştık. tsubasa gibi kartal vuruşu yapmaya, rövaşataya kalkıp havada 10 dakika süzülebilmeyi hayal etmiştik.
elbette bu hayaller aleminde keyifle geçirdiğimiz günler, zamanla kendini, üzerinde yaşadığımız bu çirkin dünyada varolabilme kaygısının altında ezilmeye bırakmıştı.
artık çocukluk kahramanlarımız, bizim için, sadece dertsiz tasasız zamanların kolay kolay unutulmayan kavramları, kahramanları olarak anılıyor, yeri gelince yüzümüzde küçük bir tebessüme sebep olabiliyorlar.
onların varlığıyla mutlu olduğumuz günleri sanırım ölene kadar unutmayacağız...
