Başta İslam olmak üzere bütün dinler büyüklere saygıyı ve küçüklere sevgiyle yaklaşmayı emreder. Anne, baba, amca, teyze, hala, dayı, dede, nine gibi yakın akrabalarımızdan büyüklere gösterdiğimiz saygıyı, yaşına hürmeten diğer büyüklere de göstermeliyiz.
Yolda gördüğümüz büyüklerimize selam vermeli, onların iyi dualarını almalıyız. Tren, otobüs metro gibi kitle iletişim araçlarında yaşlı kimselere yer vermeli, yardım istediklerinde seve seve yardımlarına koşmalıyız.
Bir gün Peygamberimiz ashabıyla beraber oturuyordu. Müslümanlar, etrafına çevrelenmiş, onu dinliyorlardı. Bu sırada yaşlı biri yaklaştı. Peygamberimizi dinleyenler bu yaşlı adama yer vermekte geciktiler. Bunun üzerine Peygamberimiz:
“–Küçüğümüze şefkat, büyüğümüze saygı göstermeyen bizden değildir” buyurdu.
Büyüklerimizin bilgi ve deneyimlerine saygı gösterirsek, hem kendimizi güvende hisseder, hem de toplum halinde güven ve dayanışma içinde ilerleriz.
Bir gün bizim de yaşlanacağımızı, küçüklerin bizi ziyarete gelmelerini, elimizi öpmelerini isteyeceğimizi unutmamalıyız. Başta bizim üzerimizde emeği olan büyüklerimiz olmak üzere bütün büyüklere saygıyla davranmalı, yaşlılık gereği yaptıkları gaflar sebebiyle onları alaya almamalıyız.
