tutumluluk ilgili hikaye
Ali ile Ayse iki kardesti. Babalari onlara okul ihtiyaçlarinin disinda bir miktarda harçiik verirdi.
Ali, babasinin verdigi harçligi aksama kadar bile cebinde saklayamaz, hemen bakkala kosar , ciklet, kola gibi gereksiz seylere harcardi. Kendisinin yaptigi çok iyi bir ismis gibi, ablasi Ayse'ye de:
-Sen paralarini hiç harcamiyorsun, hep sakliyorsun ne olacak yani. Yiyemiyecegim parayi ne yapacagim diye söyIenirdi.
Ayse ise Ali'nin bu sözlerine kizmadan cevap verir:
-Sen öyle düsünebilirsin Ali. Atalarimiz ''sakla sari samani gelir birgün zamani'' demisler. Bekleyelim bakalim. Kumbaramda biriken paralarim bir gün beni nasil sevindirecek.
Ali buna da gülerek karsilik verdi:
-Bu kadarcik para ile ne alinabilir ki, dedi. Ayse de ona:
-Babamizin verdigi harçliklari niçin azimsiyorsun ki; çok, azdan meydana gelir. Yagmur da damla damla yagar ama, ondan kocaman göller olusur...
Günler hep böyle geçti. Babalarinin verdigi harçligi Ali Iüzumsuz seylere bir solukta harcarken, Ayse de ihtiyacinin fazlasini kumbarasinda biriktiriyordu.
Sene sonu yaklasmisti. Derslerdeki konular bitti. Sinif ögretmeni yillik programinda yer alan Pamukkale gezisinin tarihini duyurdu.
Bunun için ne kadar para gerekli oldugunu da tahtaya yazdi. Herkes ailesiyle görüsüp, hafta sonuna kadar ismini yazdiracaklardi.
Sinifi bir sevinç kaplamisti. Pamukkalelyi göreceklerdi. Kayalarin arasindan çikan sularin nasil kar gibi beyazlasarak, kayalara pamuk yigini görünümü verdigini seyredeceklerdi.
Ali ile Ayse, okuldan eve döndüklerinde, babalarina konuyu açtilar. Babalari da buna çok sevindi. Ama o günlerde maddi durumu pek uygun olmadigi için:
-Bakin çocuklar , sizin Pamukkale'yi görmenizi ben de isterim. Fakat bu ay ödemem gereken bir kaç taksit var. Onun için gezi masraflarinizi karsilayamayacagim, üzgünüm ama insaallah gelecek yil için kendimizi hazirlariz, dedi.
Ayse hemen atildi:
-Bütün mesele para mi baba. dedi.
-Evet para kizim, diye cevap verdi.
-Ben para bulursam gönderirmisin babacigim, diye izin istedi Ayse.-Tabi kizim. Sizlerin Pamukkaleyi görmenizden ben de memnun olurum. Ama nasil?..
Ayse, odadan kosarak çikti ve kumbarasini alip babasina getirdi.
.-iste baba dedi, verdigin harçliklarin bir kismini kumbarama atmistim, açalim belki gezi paramiz birikmistir.
Babasi buna çok sevindi. Açtilar kumbarayi, gerçekten damlaya dumlaya göl.olmustu. Ayse'nin gezi masrafi çiktigi gibi, az da parasi artti.
Bunu gören Ali mahzunlasti, gözleri dolu dolu oldu. Ayse çok iyi kalpli bir abla idi. Kardesinin göz yaslarina dayanamadi.
-Üzülme Ali, babam üzerini tamamlarsa bu artan parayi da sana veririm, sen de geziye katilirsin, dedi.
Babam da :
-Aferin kizim. Kardesini düsünmen beni de sevindirdi.
Tabi ki bende üzerini tamamlayacagim. Ali de bu geziye katilsin.
Ali, ablasinin parasina ortak oldugu için üzgündü.
Fakat, Pamukkale'yi görecegi için de seviniyordu.
Ablasina bu güzel hareketinden dolayi tesekkür etti. Ve söyle dedi:
-Ablacigim, sen hakliymissin. insan bu günü yasarken, yarini da düsünmelidir. Hayat, önüne geçilmeyen bir akis içinde devam ettigine göre insan gelecegi düsünüp, plan yapmalidir. Bunun en güzel yolu da israftan kaçinmak, yani tutumlu olmaktir. Parada, esyada, zamanda, enerjide
tutumlu olmak. ..
Atalarimiz ne güzel söylemis: "Ak akçe kara gün içindir""Vakit nakittir''
"Sakla sari samani gelir bir gün zamani''
Bu benim için büyük bir ders oldu. Bu sözleri aklimdan hiç çlkarmayacagim. Ben de bundan sonra tutumlu olacagim.