Cömertlik le ilgili bir masal

Sagot :

Bir varmış bir yokmuş milattan önce genç bir kız yaşarmış. Genç kız varlık içerisinde yokluk yaşarmış adeta. Oldukça zengin olan ailesi onu levkatten mahrum bırakırmış. Genç kız bir gün gerçek sevgiyi merak ederek saraydan kaçmış. Bir at arabasına rastladığında adama seskenmiş.

"Lütfen beni buradan uzaklaştırın!"

Yaşlı adam bu işte bir iş olduğunu fark ederek kıza yardım etmeyi kabul etmiş. Kızı kendi köyüne götürüp ağırlamış. Bir süre sonra kraliyet ailesi genç kızın yokluğunun bilincine varmış ve her yerde kızı aramışlar. Paranın açamayacağı kapı yoktur felsefesi ile dört bir yanı aramışlar ama bulamamışlar.

İyice huzursuzları artan kraliyet ailesi artık kızlarından umudu kesmiş genç kız haberleri öğrendiği gibi kraliyet haber salmış.

"Eğer ki sarayınızda oturup somurtacaksınız ben huzurluyum olduğum yerde. Biriktirdiğin hazineyi saklayacaksınız insanlardan, hayvanlardan bende saklayacağım kendimi sizden. Boşa para harcayıp yapmaycaksan bir cömertlik yok size bir gram sevgim."

Bunu gören kraliyet ailesi yıllardır sakladıkları hazine ile insanlara yardımlar etmiş hayvanları beslemişler. Ve o an fark etmişler ki daha önce hiç bu kadar hevesle uynamamışlar, bu kadar istekli nefes almamışlar, bu kadar mutlu olmamışlar...