Açıklama:
(1.özet)Karnelerin taşıdığı notlara göre değerlendirilmesi tutumunda sanırım pek bir değişiklik yok. Notlar iyiyse ödül, kırıklar sıralanmışsa ceza hazır. Suphi’nin karnesi de neredeyse her dönem kırık dökük notlarla geliyor ve babası Suphi’yi, armağan verirmiş havasında bir kutu dikenli atkestanesiyle “ödül”lendiriyor. Bu “ödül”den kurtulmak için ne çok çabalıyor Suphi ama her seferinde işler sarpa sarıyor.
İşte o sıkışık günlerin birinde, okulun bahçe duvarındaki dilek kutusunu fark ediyor Suphi. Sonra okul müdürü ona bir hikâye anlatıyor
(2.özet )Babası, Suphi’ye her dönem sonunda karne hediyesi olarak at kestanesi toplardı. Anlayacağınız biraz tuhaf bir adamdı. Ama Suphi de pek normal sayılmazdı, çalışmadığı hâlde sınavdan en yüksek notu alacağını umardı.
Her sınav öncesi kurnazca planlar yapar, hileli yollara sapardı. Bu nedenle başı beladan hiç kurtulmazdı. Taaa ki okul müdürü onu odasına çağırana dek
