Açıklama:
Bir olaya karşı vermiş olduğumuz aşırı sert tepkilerden biridir öfke. Kızgınlıkla ne yaptığımızı ne söylediğimizi sağlıklı bir biçimde değerlendiremeyiz. Böylesi zamanlarda insanların karşısındaki insanı incitmesi çok kolay olabilmektedir.
Sabırsız ve tahammül seviyesi düşük insanların en belirgin özelliklerimden biridir öfke. Öfkesine yenik düşen insan adeta kendini kaybeder ve ağzından çıkanları kulağı duymaz olur. İnsanlar öfke anında kendilerini o kadar kaybederler ki adeta bambaşka bir insana dönüşüverirler. Tabiki söyledikleri sözler karşısındaki insanın kalbinde tamiri zor yaralar açılmasına sebep olur.
Her duygunun zamanla hafiflediği gibi öfke de bir müddet sonra kaybolur gider. Öfke kaybolunca bir pişmanlık kaplar isanın yüreğini. Sinirle söylenen sözler hatırlanmaya başladıkça yapılan hatanın ezikliği başlar. "Keşkeler, niçinler" ardı ardına sıralanmaya başlanır sonra. "Ben ne yaptım ?" diye kendi dendimize söylenir dururuz. Bir anlık hiddetin bedelini yıllar boyu unutulmayak bir hata ile sonlandırmanın üzüntüsü yaşanır.
Öfke böyledir işte. Kasırganın ardından harap olan bir şehre benzer etkileri. Ve her öfke sonunda pişmanlıkla ve kaybedilen ya da ağır yara alan dostluklarla sona erer. Bu yüzden atalarımız "Öfke ile kalkan zararla oturur" demişlerdir. Eğer zarar etmek istemiyyorsak biraz olsun kendimize hakim olmaya çalışalım ve öfke anında adeta bir ölü gibi olmaya çalışalım.
