EVDE
Işık gözlerini açtı. Günlerden pazardı ve erken uyanmış
11. Okula gitmek için erken uyanıyor olmasına, vucudu alış-
mıştı demek ki. Artık annesi odasına girip "Hala yatagında
mısın sen?" diye söylenmeye başlamadan gözleri açılıveri-
yordu. Daha beteri, gözünü güneşin rahatsız edici işığıyla
açmış olmasıydı.
Böyle zamanlarda isminden nefret ediyordu Işık. Çünkü
bazen, güneş işığı son derece rahatsız edebiliyordu insani.
Gerçi bu sabah güneş ışığına gıcık olan kız, hemen her sey-
den nefret eder haldeydi. En yakın arkadaşıyla arası bozuktu,
ikinci sınavlarda yükseltmesi gereken notlarını düşürmüştü
ve hepsinden kötüsü, hoşlandığı çocuk varlığının farkında
bile degildi. Kör olmalı bence!' diye düşündu. Bunu diledi-
gine pişman olacağını bilmiyordu o sırada... Daha doğrusu
bunu bir dilek olarak söylememişti; ancak söyledigi her şeye
dikkat etmesi gerektiğini öğreneceği sıralarda, bu cümlesi-
nin de bir dilek olabileceğini düşünecekti.
Nerede sebep sonuç cümlesi var