Nasreddin Hoca, kasabadan Kur’an-ı Kerim, tefsir ve ilmihal gibi bazı kitaplar almış. Bir çuvala yerleştirmiş. Çuvalı sırtına almış, eşeğine binmiş düşmüş köyün yoluna.
Yolda Hoca'yı görenler :
- “ Bre Hoca, çuvalı niye kendi sırtına aldın ?”
diye sormuşlar.
- “Ne yaparsın” demiş Hoca, “Zavallı hayvan zaten benim bütün kahrımı çekiyor. Kendi bindiğim yetmiyormuş gibi çuvalı da ona taşıtmaya gönlüm razı olmadı.”
Bazı şeylerin yükü bizden alınıyormuş gibi görünse bile işin özünde her şeyi taşıyan biziz
YORUM BANA AİTTİR BU ARADA
