Alaca kuşun öyküsüyle başlıyor bu kitap; gökyüzüne, ta en yükseklere uçarak denizi ikiye ayırabilen o cesur alaca kuşun öyküsüyle, onun bize verdiği umutla. Ana karakterimiz Deniz ise kendisini bu alaca kuşla özdeşleştirerek Afrika’ya, çok uzaklara gidiyor ve içindeki duvarları, önyargıları yıkarak belki de bu modern çağda unuttuğumuz bazı duyguları bizlere yeniden hatırlatıyor.
Vurdumduymaz, yaramaz, şımarık, inatçı fakat bir o kadar da zeki, kendine güvenen ve sıra dışı bir çocuk Deniz. Okulda yaptığı yaramazlıklar başına dert açıyor, tam okuldan atılma noktasına gelmişken Öğrenci Değişim Programı’yla birdenbire kendini Afrika’da bir kabilede buluyor. Başlarda biraz zorlansa da, o kadar sağduyulu, zeki ve gözlem yeteneği oldukça gelişmiş bir çocuk ki kısa sürede ortama adapte oluyor ve kendini, duvarlarını aşarak içindeki potansiyeli açığa çıkarıyor.
Daha önce belki farklı anlamlar yüklediği birçok şeyi yeniden öğreniyor Deniz; paylaşmayı, birlikte hareket etmenin önemini, uyumu, güveni, zor koşullar altında birlik olmayı. Doğayı tanıyor Deniz, onun neler verebileceğini, neleri barındırdığını, gücünü ve kudretini. Yaşadığı o modern şehre yağmur yağdığında belki de mutsuz olan, hemen kendini korumaya çalışan, bir şemsiye altına sığınan Deniz, eğer ki yağmur yeteri kadar yağarsa sonunda ona nasıl muazzam bir hediye verebileceğini görüyor. Dostluğu, arka çıkmayı öğreniyor Deniz; aşkı, ufak bir bakışın ne anlama gelebileceğini. Farklı dillerin, ırkların, dinlerin aslında bizleri ayrıştırmadığını, ortak bir gökyüzü altında barış adına, umut adına, bazen sadece bir ağaç uğruna birlikte yaşanabileceğini anlıyor.
