Cevap:
Oduncu ve Eşeğinin Masalı
Açıklama:
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde köyün birinde yaşayan bir oduncu varmış. Oduncu her gün ormana gider odunları kırar ve evine getirirmiş. Yeterince odun topladığında da pazara gider odunları satarmış. Bu oduncunun birde eşeği varmış. Eşeğini o kadar çok severmiş ki yanından hiç ayırmazmış. Birde eşeğine çok fazla yük yükleyip onu yormazmış.
Günler oduncu için çalışarak geçiyormuş. Bir sabah yine ormana odun toplamaya gitmiş. Bu sefer topladığı odunlar o kadar çokmuş ki hepsini eşeğine yüklemeye kıyamamış. Eşeğin de bir canı olduğunu ve taşıyabileceğinden fazla yük yüklemenin eşeğini yoracağını düşünmüş ve odunları eşeği ile kendi arasında paylaşmış. Odun ve eşek çıkmışlar yola. Az gitmişler uz gitmişler dere tepe düz gitmişler karşılarına bir çeşme çıkmış. Çeşmenin yanında iki adam duruyormuş. İçlerinden biri oduncuyu yorgun görünce “Kardeş, yanında eşek varken sen niye odunları taşıyorsun?” demiş. Oduncu “Onunda bir canı var kardeş, nasıl hepsini ona yükleyeyim” demiş. Adamlar şaşkınlıkla oduncuya bakmışlar ve yollarına devam etmişler. Oduncu çeşmeden suyunu içmiş ve tabi ki eşeğine de su vermiş daha sonra yola devam etmişler. Bir süre sonra karşısına bir kadın çıkmış. Kadın da oduncunun terlemiş olduğunu görmüş “Evladım niye sen taşıyorsun odunları, hepsini eşeğe yüklesene” demiş. Oduncu “Olur mu teyzeciğim, bu kadar yükü eşek nasıl taşısın ona da yazık” demiş yoluna devam etmiş. eve yaklaştığında bu sefer yolda bir baba oğulla karşılaşmış. O sırada oduncu ve eşek mola vermiş. Baba ve oğul oduncunun yanına gitmiş, baba “Merhaba oduncu, çok yorulmuşsun. Neden yükü ikiye böldün? Eşek hepsini taşır” demiş. Oduncu tam söze girecekmiş ki küçük çocuk atılmış “Olur mu babacığım, oda bir canlı. Yükü ne kadar artarsa o kadar çabuk yorulur. Bence oduncu en iyisin yapmış.” demiş. Oduncu küçük çocuğun saçlarını sevmiş ve “Aferin sana çocuk. Yüreğini hiç bozma. Hayvan diye eziyet etme. Onlarda canlı ve her zaman sevgiye muhtaçlar bunu hiç unutma” demiş ve oduncu yoluna devam etmiş.
Baba çocuğunun konuşmasından çok etkilenmiş ve kendinden utanmış. Oduncu eve gittiğinde eşek daha önce hiç yapmadığı bir şeyi yapmış ve oduncunun ellerini yalamış. Buda eşeğin sahibine teşekkür etme şekliymiş. Oduncu ve eşek o günden sonrada her şeyi paylaşmaya devam etmişler. Masal da burada bitmiş.
