EKMEĞİN HİKÂYESİ Her yaz olduğu gibi bu yaz da dedemin köyüne gitmiştik. Köy hayatını çok seviyordum. Tarlalarda koşturmak dedemin keçisi Tosunla oynamak çok hoşuma gidiyordu. Dedemle buğday tarlalarında gezerken bana: Deniz, sana ekmeğin hikâye- sini anlatayım mı diye sordu. Dedemin bu sözüne çok gül- düm. Ekmeğin hikâyesi olur muy- du hiç? Sonuçta ekmek cansız! Dedem: Gülme Deniz. Şu anda ek- meklerin arasında dolaşıyorsun. Birlikte bir süre güldükten sonra dedem ekmeğin hikâyesini anlat- maya basladi: Bu buğdaylar biçilip değirmenlere gidiyor. Değirmenlerde oğütülüp un halini alıyor. Unları çuvallara koyup fırınlara götü- rüyorlar. Fırınlarda sıcacık ekmek olup soframıza geliyorlar, dedi. Çok güzeldi . Daha önce ekmeğin, dedemin buğdaylarıyla bir ilgisi olacağını hiç düşünmemiştim. Fatma ÜSTÜN​