Cevap:
ANILARA VEDA
Eline aldığı bavulu ile yürüdü o sokaktan. Geçmişini geride bırakmıştı, o evde, o dört duvar arasında. Şimdi çekip gitmek harap ediyordu onu ama bir yandan kurtuluyordu da hatıralarından. İstemezdi, istemiyordu da ama gitmek gerekti. Yavaş adımları henüz bu sokaktayken durdu. Gerçekten gidiyorum dedi kendi kendine, "Her şeyi bırakıp gidiyorum. Ölüp gidenle birlikte anıları da ben giderek mi öldürüyorum?" diye sordu bu sefer. Kararsızdı, ordan çıkıp gelse belki annesi düşünmeden atardı adımını yine o küçücük eve. Onu kaybettiği günü hatırladı bu sfer. Bir gece ansızın sönmüş soba, annesi yerde hareketsizce yatıyor, bir eli kendi göğsünde ve evde derin derin kokan o beyaz sabun kokusu. Annesine son kez yalvarışı ve bu sefer o derin uykusundan uyandıramayışı. Bundan kaçıyordu ya o da. Arkasına baktı son kezmiş gibi yavaş yavaş. Bir adım daha attı ileriye ama gidemiyordu. Ne yapsa nafileydi sanki. Bağlanmış gibiydi kalın ve kuvettli bir iple. Kapadı gözlerini ve çöktü bir duvarın dibine. Paramparçaydı artık. Ne annesine sahip çıkabilmişti ne de hatıralarına. İkisine de gücü yetmemişti zavallının. Önce annesini şimdi anılarını kaybediyordu. Lakin ayağa kalkmalıydı, bu kadar kolay teslim olamazdı. Dimdik durdu, kafasındaki şapkasını hafif gözlerine doğru indirdi, kim bilir belki ağlamasını gizlemek istedi, ardından yavaşça ceketini düzeltti. Gidiyordu, şimdi kesindi adımları. Kararlıydı. Ne pahasına olursa olsun o burada kalamazdı. Yok olurdu, anılarda boğulurdu. Bu sefer sondu, geri dönmeyecekti. Ne bu eve, ne bu sokağa ne de bu mahalleye. Ellerini yavaşça sokağın duvarlarına sürerek ilerledi bu sefer. Vedalaşıyordu sanki sokaktaki her bir şeyle. Sonra artık harabeye dönüşmüş o bakkala baktı, leblebi tozu yedikten sonra arkadaşları ile top peşinde koşulturması canlandı bu sefer gözlerinde. Kafasını iki yana salladı ve yürüdü...Son eve geldi bu sefer, yaprakları sararmış o çağla ağacına güldü burukca. Ağacın gövdesine kazıdığı ismi okudu ardından cümleyi: "Kaan bu ağaçtan düştü!" Hazırdı, eski anılarıyle vedalaşmış ve belki yenilerini oluşturmak için çıktı gitti o sokaktan. Bir daha dönmedi. Belki istemedi belki de unuttu bile gerçekten yaşanan her şeyi...
Açıklama:
Biraz kötü oldu ama sadece kısa bir sürede yazmaya çalıştım!
