Bu eserde benzetme yapmak gerekirse tabiri caizse kral ve diğerleri vardır. Diğerleri denilen kısım halktır ve halk kralın isteklerine göre iş yapar, yagmalanir,hakları gasp edilir. Halk önce bunu anlayamaz çünkü çoğunluk azınlığın istisnasini kabul edecek kadar akılli değildir. Lakin daha sonra çoğunluk da bu durumdan rahatsız olmaya baslayinca kendilerini diğerlerinden daha akıllı zannedenler halka propaganda yaptırmak için manipüle etmeye başlar. Ve çoğunluk bu manipülatif davranışlara kanar. İstisna olarak bahsettiğimiz kesime inanilmaz. Propagandalardan sonra halk ayaklanmaya başlar ve baştaki otorite buna daha fazla dayanamaz çünkü on kuzuya bir kurt mağlup olmuştur. Ve bu kuzular arasında da kurt olmaya çalışanlar olacaktır. Çünkü toplumun düzene girebilmesi için bir otoriteye, düzene, kurallara ihtiyaç olacaktır. Ve bu paradoks devam eder. Halkın onunde hiçbir güç duramaz. Halk ihtisasli ya da ihtisassiz karma bir yapıdan oluşur. Yıkılan otoriter güc ayakta kalamadigina haz edemez ve kuzuları teker teker öldürmek ister lakin bunu hile ile yapmak zorundadır. Bunu başarırsa tekrar otoriter olur başaramaz ise tarihe karışır. Bu özgürlük mucadelesini mazaret göstererek öne çıkmaya çalışanlar olacaktır. Bu kaçınılmaz bir gerçektir. Ama kazanan tek bir taraf vardır. O da niyetlerinde sadece özgürlük ve bağımsızlık olan toplumlar. Dipnot olarak ise bu toplumlar düşünen ve hedefleri olan toplumlardir. Bu toplumları yikabilecek bir güç ortada ne olmuştur ne de olacaktır.
