Rast, Klasik Türk müziğinde bir makam.
Çıkıcı bir makamdır. Durağı SOL sesi, güçlüsü beşinci derecesindeki RE sesidir. Dizisi şu şekildedir:
SOL-LA-Sİ (koma bemol)-DO-RE-Mİ-FA (bakiye diyez)-SOL
Perdelerin Türk Müziğindeki isimleri şöyledir:
Râst, Dügâh, Segâh, Çârgâh, Nevâ, Hüseynî, Evic, Gerdâniye
Rast makamına durak sesinden başlanır, ya durakta veya güçlüde asma karar yapılır sonra tizdeki dörtlüsünde de gezinildikten sonra durak sesi olan SOL ile karar verilir.
Rast makamı, Klasik Türk müziğinin en temel makamı sayılır nitekim "rast" Farsça'da düz, doğru, sağ manasına gelir. Uzaktan andırsa da, batı müziğinde başka seslerin kullanılmasından dolayı majör gamlarıyla karşılaştırmak yanlıştır.
Rast makamında bestelenmiş bazı popüler eserler şunlardır:
- Bir gece ansızın gelebilirim
- Yine bir gülnihal
- Eski dostlar (unutulmuş birer birer, eski dostlar, eski dostlar)
- Esti nesim-i nev-bahar, açıldı güller subh-dem
- Gönül aşkınla gözyaşı dökmekten usandı artık
- Gül ağacı değilem, her gelene eğilem
- İçime hep hüzün doluyor
- Saçının tellerine gönlümü taktı kader
- Senden uzak günlerim zindân oluyor
- Gelse o şuh meclise
- Amed nesim i subhu dem
Rast kelimesi Türk müziğinde aynı zamanda SOL sesi için de kullanılır ("Rast perdesi", "Rast üzerinden girmek").
