Tartışma, kavga gibi durumda özgüvenli insan veya kendinden emin olan insan alttan almasını bilir ve sakinliğini korur ama özgüvensiz insan daha saldırgan tavır sergiler. Gözleri gözlerine korku ve endişeyle bakar, her an geri adım atmaya hazırdır. Atmasa da korktuğunu belli etmemek için "tutmayın beni" der gibi bir tavır sergiler ama gözlerinden belli olur. Tartışma vs. harici konularda da gözlerinden, bakışlarından, tavırlarından yine anlaşılır. Diğerlerini inceler, süzer ki onları taklit edebilsin ve özgüvenlerinden nasiplenebilsin. Farklı alanlarda da farklı şekilde belli edebilir kendisini. İnsanlarla iletişimdne çekinebilir, heyecan yapıp saçmalayabilir.Bizim millette son 20 yılda yozlaşma fazla olduğu için böyle görülüyorsun bence. Herkes birbirine geçiriyor. Kimse işini iyi yapmıyor. Doğru yardımsever iyi kalpli biriside görülünce saf deniliyor.
Boş konuşmazsan, kaşlarını biraz çatarsan, dik durursan falan ciddi ağır olgun falan görürler. Ciddiye alınırsın. Tabi bu durumdan rahatsız oluyorsan. Birde herşeyi herkesle konuşma. Yeterli bunlar.
Saf insanlar daha korkusuz oluyor. Sonuçda konulara daha çocuksu yaklaşıyorlar. Arpası suya katılmamış demek işde. Zengin şımarık çocuk gibi.Yalnız her sessiz insanın korkak olmadığını belirtmek isterim. Çocuklukta yaşanan olaylar duygu birikimlerine yol açıp sonradan büyük bir patlamayla sonuclanabilir. Sessiz atın çiftesi sert olur…
