1672 yılıydı. Hollanda ‘da bu şirin kasabasında ağaçlar arasında beyaz tertemiz bir ev varmış. Bu evde Cornelius Van Baerle adında bir genç adam yaşıyormuş. Babası ticarette çok para kazanmış.
1672 yılının ocak ayının karlı bir günü Cornelius de Witte dostunun oğluna ait köşkün kapısını çalmış. Van Baerle onu soğanlarla dolu çalışma odasına götürmüş. Cornelius lalelerin bolca güneş görebilmesi için odayı camekanlı olarak yaptırmıştır. Bu sırada kıskanç komşusu İsaac Boxtel teleskobuyla onları izliyormuş
16 Ağustos Cornelius de witte tutuklanmış. Çünkü prens William’a karşı komplo düzenlemekle suçlanıyormuş. Politikacı Witte’yi görevinden alıp onu sürgüne gönderdiler. Bu olanları İsaac Boxtel’ in başının altından çıkıyordu. Komşusunu ele veren oydu. Van Baerle’in soğanlarını ele geçirmeyi düşünüyordu. Ama yaptığı bu olay yüzünden kendisinin suçlu hissediyordu. Boxtel laleleri kaçırmayı düşünüyordu. Boxtel lale soğanlarının yanına gidince masada Witte’nin defterini gördü ve içine baktı içinde siyah lale soğancıkları topraktan çıkardığını söylemiş. Cornelius Van Baerle hemen yeni hapishaneye sevk edilmiş. İlk lalesi bu sabah filizlenmişti. Gardiyanlar filizlenen laleyi ayaklarının altında ezmişler. İkinci soğanı çok güvenli bir yere ekmiş. Gardiyan bile bulamaz. İkinci lalesini Rosa’ ya emanet etti. Rosa ziyarete geldiğinde lalenin filizlendiğini söyledi. Rosa Cornelius’un yanına geldiğinde kötü bir haber söyledi. Haberde lalenin çalındığını söyledi. Cornelius gardiyanın çaldığını düşündü. Cornelius Rosa’ dan yardım istemiş. Rosa da yardım etmiş. Laleyi gerçekte çalan İsaac Boxtel’ miş. Laleyi dikkatlice çalan İsaac Boxtel sarmış ve kiraladığı arabayla kaçmış. Boxtel içeri alınmıştı. Prens laleden gözlerini alamıyordu. Rosa ağlayarak bu benim lalem dedi. Laleyi Boxtel’den almışlardı. Rosa ve siyah lale başkanın yanında kalıyorlardı. Cornelius suçsuz olduğunu öğrenince dışarı çıktı. Rosa’ nın yanına gitti. Lale festivali hazırlıyordu. 1673 yılının 15 Mayıs gününde Haarlem için büyük bir gündü. Cornelius laleye yakınlaşıyordu. Sonunda onu gördü, onun lalesiydi. Cornelius un kapısında şöyle yazıyordu;
“SADECE BÜYÜK ACILAR ÇEKENLER MUTLULUĞUN ANLAMINI BİLİRLER.
kolay gelsin;)
