Cevap:Bir orta Anadolu köyünde İbrahim, ahırdaki samanının öküzlere, taya ve kır ata yetmeyeceği düşüncesiyle Dorukısrak’ı “yılkılık” eder; yani emektar hayvanı ahırdan, köyünden sürer. Zavallı kısrak, kışın dağda, belde başının çaresine bakacak ve çıplak doğayla savaşacak ömrü var olursa, bahara yılkıdan sağ dönebilirse o zaman ona da yeni bir iş düşünülecektir. Sert kışta kendi kaderine terk edilen kısrak, dağlarda köyün kendisi gibi kovulmuş diğer atlarıyla birlikte ölüm kalım savaşına girer. Kış geçer, yaz gelir. İbrahim, Dorukısrak’ın ölmemiş olduğunu, kırlarda başıboş dolaştığını öğrenir, onu tekrar yakalayıp işe koşmak istese de Dorukısrak köyde kalmış tayını da alır, uzaklara kaçar. Yaşlı ana ile yavrusunu bulamazlar bir daha.
Açıklama:umarım yararlı olur:)
