VATAN MERSİYESİ
Böyle durmak mı düşer bigâne
Yürüyün bir daha şu meydane
Nerde olsa çıkacak bir cane
Hayflar minnet eden insane!

Vatanı ateşe bizler yaktık,
Yandı da seyrine bizler baktık,
Fahr edip bir de nişanlar taktık…
Yakışır mıydı bu hiç merdâne
Çalışıp benzemeye şeytane!..

Vatanı düşmana teslim ettik.
Göz göre milleti temsim ettik.
Sanki her vacibi tetmim ettik…
Çekelim bir nazar-ı im’ane:
Bu mudur lâyık olan imane?

Vatanı düşman elinde görmek,
Ademe küfre müşabihtir pek,
Bundan evvel ne şerefmiş ölmek!
Bu gidişle olacak puthane
Mescid ü Kâbemiz, ey divane!

Vatanı aldığı günler ecdad
Geri vermek mi içindi o cihad?
Yad edin kanlarını aşk ile yad!
Geldi toprakları da efgane,
Dadres yok mu diyor, nalâne?

Vatanı kana batırdı ağyar,
Ne çimen kaldı, ne bülbül, ne de hâr.
Yok mu hiç bendelerinde bir yâr?
Vakf-ı nefs ede fedakârane,
Kılıcın sallaya ahrarane?..

Vatanı gülşen iken kabr ettik,
Herkesi ölmeğe biz cebr ettik.
Akıbet öldü vatan sabr ettik..
Böyle mi yardım olur ihvane?
Dağ taş ağladı yane yane!..


Günümüz Türkçesi Çok Acil​