Cevap:
Açıklama:
İnsan, hem bilen hemde bildiklerini de bilen bir varlıktır. Bilişi, meta bilişine yükselten insan, kavrama yoluyla öğrendiklerini de inanç ve ideoloji gibi daha üst düzey organizasyonlara dönüştürebilmektedir.İnsanın akıl, irade, bilinç, sezgi, iç görü, unutma, hatırlama, üzülme ve algılama gibi diğer canlılardan ayıran kendine özgü çok sayıda vasıfları vardır.Bugün insanı tanımlarken sadece fiziki, biyolojik yapısı ile tanımlama gayreti içerisine gidilmiştir ve ruhî anlamda insandan bahsedenler ise bir elin parmakları kadar da azdır. Yani subjektif diyebileceğimiz ve insanı insan yapan nitelikleri hak ettikleri şekilde açıklanamamıştır. Bunun zıddı olarak da insanın bizzat ruhuna has olan akıl, irade ve bilinci göz ardı edilmiştir ve akıl dışı olan yanı üzerine teoriler üretilmiştir.İnsanın hem bitkiler ve hem de hayvanlara ait özelliklere sahip olmasının yanında kendine has özellikleri de vardır. Bitkilerde var olan beslenme, hem hayvanlarda hem de insanlarda da vardır. Hayvanda var olan koşullanma yoluyla öğrenme ve duyu organları aracılığı ile tanıma gibi düşük düzeydeki öğrenme türleri aynen insanda da vardır.İnsan, hayvanlarda bulunan özelliklerle de sınırlı bir yaratık değildir. Onun kendine özgü diğer canlı varlıklardan ayıran çok sayıda özellikleri de vardır. Bunların en başında akıl, irade, bilinç, sezgi, iç görü, ahlak ve kavrama özellikleri gelmektedir. İnsan hem bilen hem de bildiklerini de bilen bir varlık özelliği taşımaktadır. Bu bilişi, meta bilişe yükseltebilen insan, kavrama yoluyla öğrendiklerini de inanç ve ideoloji gibi daha üst düzeydeki organizasyonlara dönüştürebilen bir canlıdır. İnsanda bulunan akıl beyinden, zihni süreçler nöronlar dan, kavrama şartlanmadan, eğitim öğrenmeden farklı ve üstün özelliklerdir. İnsan beyninde üstün akıl bulunur. Bununda insan muhakeme, akıl yürütme, geçmiş, an ve geleceği bir bütün halinde değerlendirme sezgi, dünya görüşü yada hayat felsefesi, inanç ve ideoloji gibi insana özgü nitelikleri sadece beyin, nöronlar yada bedenin tümü ile açıklamaya kalkışmak da daha işin başlangıcında yanlış bir yola girmek olur.Önem ve değer verme diğer yaratıklara göre insan zihninin üstün bir ürünüdür. İnsanlar model alma(örnek alma/ usvetül hasene) yoluyla öğrenmesinin de bir çok nevileri vardır. Bunlardan bazıları ise şunlardır:Direk Model Alma(Kuranı deyimle en güzeli örnek alma): Öğrenen modelin davranışını gözlemler ve onu aynen taklit eder. Çocuk öğretmenini bu yolla taklit eder. Papagan da çıkarılan sesi taklit eder.Sembolik Modelleme: Sanal dünyada ki modellerin gözlemlenerek gerçek dünyaya ve yaşam şekline uyarlanması yoluyla öğrenme gerçekleştirilir. Okunan kitap kahramanlarıyla kurulan özdeşim gibi.Soyutlama: Öğrenip, sergilenen davranışların altında ki sistemi keşfetmesidir. Matematik işlemlerinin çözümüne bu yolla ulaşılır.İnsan, öğrenmiş olduğunu anlamak, ilişki ağını, ahenkli bir bütünlük içerisinde yeni durumlara transfer etmektedir. Diğer bir ifadeyle insanın önceden öğrendiklerini daha sonra kullanması, hayvanın ki gibi sadece duyularla açıklanmamaktadır.Bir çocuğun gözlemlediği yetişkini model alabilmesi için yetişkinin onun gözünde önemli ve değerli bir konumda olması gerekmektedir. Aksi halde model alma yoluyla öğrenme gerçekleşememektedir.Ani kavrama yoluyla öğrenme, saniyeden bile çok küçük bir zaman diliminde algıda meydana gelen bir değişim neticesinde oluşan bir öğrenme şekli.Okullar, doğru öğrenme yolları ile eğitimi gerçekleştirdiği oranda kendilerini başarılı sayabilirler.İnsanlar öğrendiklerine inanmıyorlar. İnanma ise üst düzey zihinsel bir organizasyonun işidir. Bu üst düzey zihinsel organizasyon ise hayvanın öğrenme türleri olan sadece duyulara hitap etmekle ve koşullama yoluyla gerçekleşmektedir. Bu durumda şartlanmalar ve tenkit etmeler gibi hayvani öğrenme yollarını insanlara dayatmayı terk ederek, kendini kattığı üst düzey zihinsel kavrama, sezme, inanma düzeyinde bir öğrenme modeli ile insan insan olabilmektedir.Selametle!..
