“ İkindi ezanı okunurken Saliha Hanım televizyonun üzerinde duran saate baktı, beşe on vardı. Sokağın girişini ve kapıyı gören yan pencerenin önünde, sedirin köşesindeydi ve her ne kadar bulmacasını çözmeye çalışsa da gözüyle arada bir el örgüsü perdenin deliklerinden dışarıya bakmaktan geri duramıyordu. Ne konuşacağını, söze nasıl başlayacağını bilememenin tedirginliği içindeydi. Dünden bugüne fikir değiştiren, kararsız, kendi deyimiyle “yel beyinli” bir kadın izlenimi uyandırmak hiç hoşuna gitmezdi ama işte birden aklı karışmıştı. Hayır dediği bir şeye ertesi gün izin mi verecekti? Dur bakalım hele bir gelsin, diye geçirdi içinden. Aslında bir şekilde adamın annesi için üzülmüştü, o kapı önünde çekilmiş eski fotoğraf onu etkilemişti.”

bu paragrafı kahraman bakış açısı ile tekrar yazabilirmisiniz