(Sendeki Yara Bende Kanıyor)
ÇARESIZ KALIRIM Sen gidince
ev üşür, sofra küser
odalar sağırlaşır
damarlarımdan kan çekilir
evin ruhu uçup gider kederinden. Kalbim saatli bir bomba
parçalanır tuz buz olur
her gece yarısından sonra
pencereye takılı kalır gözlerim
döneceğini umarım
kırlangıç fırtınasında
eski yuvana
pişmanlık çırpan kanatlarınla Acıya dayanır yüreğim
durmadan kanayan yarama
köz basarım,
acıyı acı söker diyerek
kendimi boşuna avuturum
ne yapar eder
saplanır kalır gözlerin
göz bebeklerime bir hançer gibi
çaresiz kalırım
sonra da kendini durmadan yazan
geniş zamanlı bir şiir olurum.
Dizdar Karaduman
