Cevap:
Önce TDK açıklaması:
"GÜNCEL TÜRKÇE SÖZLÜK
aslı astarı olmamak
gerçekliği, doğruluğu bulunmamak."
Açıklama:
Kurnaz bir vezir, Padişahın kızına aşık olmuş ancak kızın sevdiği bir çoban varmış. Bu çoban padişahın sürüsünü güder, her bir koyuna evladı gibi bakarmış. Vezir, bu çobanı öldürtmenin bir yolunu bulmak için gece gündüz çobanın açığını ararmış. Bir gece vezir yine çobanı gözetlemeye gitmişken ağılda hiç bir hayvanın olmadığını ve ağılın kapısının açık olduğunu fark etmiş. Ardından çobanı aramaya başlamış. Çoban o esnada padişahın kızı ile her zaman ki buluştukları söğüdün altında yapacakları görkemli düğünü konuşuyorlarmış. Vezir onları birlikte görünce yine küplere binmiş ve o öfkeyle padişahın huzuruna çıkmış. Padişaha çobanın sorumsuzca davrandığını ağılın kapısını açık unuttuğunu ve tüm hayvanların ağıldan kaçtığını söylemiş. Vezir sorumsuz çobanın ölümle cezalandırılmasını umduğunu da iletmiş. Bunları duyan padişah çok öfkelenmiş! ama çobana değil aslını astarını bilmeden hüküm vermeye kalkan vezire. Çünkü padişah sevgili kızının çobanla evlenmesine izin vermiş, düğün hazırlıklarına başlanmasını emretmiş ve sürüde ki koyunları da hayrına fakirlere armağan etmiş. Aslını astarını araştırmadan tez canlılıkla çobanın öldürülmesini isteyen vezirin tutumuna sinirlenen padişah, vezirin çoban için dilediği hükmün onun başına getirilmesini emretmiş. Sonuçta vezir idam edilmiş, çoban ve padişahın kızı da evlenmiş...
