tombiş ve Camgöz (kukla gösterisi için hikaye)
Tombiş ve Camgöz (Camgöz ve Tombiş çok iyi arkadaş olan iki küçük tavşancıktır.)
Camgöz: (Sahneye çıkar) Merhaba arkadaşlar.
Çocuklar: (Cevap verirler)
Camgöz: Ben Camgöz nasılsınız?
Çocuklar: (Cevap verirler)
Camgöz: Ohh! ilkbahar geldi havalar ısınmaya başladı. (Sahneye Tombiş girer)
Tombiş: Ne güzel bir gün. Halada uykum var. Merhaba arkadaşlar nasılsınız? (Çocuklarla konuşur daha sonra yanında duran camgözü farkeder) Aaa! Camgöz sen burdamıydın? Nasılsın?
Camgöz: iyiyim Tombiş sen nasılsın?
Tombiş: Bende iyiyim.
Camgöz: Bende sana gelecektim Tombiş. Bahçemize çiçek ekelim diyecektim.
Tombiş: Aaa! Çok güzel bir fikir. Peki tohumları nerden bulacağız?
Camgöz: Ben getirdim. Haydi ekelim.
Tombiş: Süper!.. Tamam ben bu tarafa ekeyim sende şu tarafa.
Camgöz: Tamam olur.
Tombiş: Ben ektim bile. Ayy çok uykum geldi.(içeri girer)
Camgöz: Bende ektim. Hadi sulayalım. Tombiş nerdesin? Nerelere kayboldun? (Tombiş başını uzatır)
Tombiş: Biraz yoruldum. Çok uykum geldi. Ben daha sonra sularım. (Tombiş gene içeri girer)
Camgöz: Ama sulamazsan çiçeklerin büyümez ki? Tombiş! Tombiş! Aaa! Uyumuş bile. Neyse ben sulayayım. Birde güneş açarsa şimdi ne güzel olur. (Bu sırada kukla panosunda aşağı bir güneş resmi sallanır)
Camgöz: Aaa! Güneş açtı. Oleyy! Çiçeklerim büyüyecek. (Panonun altından bir tarafa çiçek açmış yeşillik diğer tarafa çiçeksiz yeşillik resmi yerleştirilir)
Camgöz: Çiçeklerim büyüdü işte. Ne güzel oldular. (Bu sırada Tombiş
uyanır)
Tombiş: Aaa!(etrafına bakınır) Camgöz senin çiçeklerin açmış ama benimkiler nerede? Neden açmamışlar? Niye benim çiçekleri açmamış? (Ağlamaya başlar)
Camgöz: Çünkü sen onları sulamadın. Çiçekler bakım ister. Haydi gel birlikte sulayalım. Onlarda açsınlar. (Beraber sularlar)
Tombiş: Oleyy! Artık benim çiçeklerimde açacak. Teşekkür ederim Camgöz.
Camgöz ve Tombiş: Hoşçakalın Çocuklar!
