Çocukluğumdan beri haritaya ne zaman baksam gözüm hemen bir ada arar; şehir, vilaye havali isimlerinden hemen mavi sahile kayar... Robinson Crusoe'yi (Robinsın Kuruze) okum şumdur herhalde, unuttum gitti . Onun zoruyla mavi boyaların üstünde bir garip ada ismi okuyu ca hülyaya daldığımı sanmıyorum. Romanlar yüzünden adaları sevdiğimi pek ummuyorum ar belki de o yüzdendir. Haritada ada görmeyeyim. İçimdeki dostluklar, sevgiler, bir karıncalanma başlayıverir. Hemen gözlerimin içine bakan bir köpek, hemen, az konuşan, hareketleri ağır, ell çabuk, abalar giymiş bir balıkçı, yırtık bir muşamba kokusuyla beraber küpeşte tahtaları kararmış fiilimsi nerdedir
​