Cevap:
Hikaye aşağıda yazılıdır. Kolay gelsin. Yazarlık tecrübelerim var, güvenerek yazabilirsin. Sizin seviyenize uygun yazmaya çalıştım.
Açıklama:
Ahmet bir temmuz sıcağında anne ve babasının dünden planlamış olduğu kamp macerasını duyduğu andan itibaren heyecanlı bir vaziyette düşünerek beklerken arkadaşlarının kapılarını çalması üzerine koşarak kapıyı açar.
Arkadaşları Ahmet'i dışarıya oyun oynamaya davet ettiler. Ancak Ahmet gitmek istemiyordu çünkü ailesinin kampa gidecekleri planı aklındaydı ve eğer arkadaşlarıyla giderse anne ve babasının kendisini unutacağını düşünüyordu. Annesi Merve Hanım oğlunun arkasında duruyor fakat Ahmet bunu fark etmiyordu. Merve Hanım oğlunun bu ikilemini fark etmiş olacak ki:
- Sen çıkabilirsin oğlum. Biz seni çağırırız. dedi. Ahmet duyunca beklemediğinden dolayı biraz korktu ve "Tamam anne." diyerek hemen ayakkabılarını giydi.
Dışarı çıktıklarında oynayacakları oyuna bir türlü karar verememişlerdi ki öncelerden sakladıkları iplerini gördüklerinde ip atlamaya karar verdiler. İp atlamışlar, çok yorulmuşlardı. Su molasındaydılar ve binanın garajından Ahmetlerin arabası çıktı. Ahmet ise bunu görünce arkadaşlarına "Görüşürüz arkadaşlar, biz gidiyoruz." dedi. Koşar adımlarla arabaya doğru gitti, annesi ona kapıyı açtı, Ahmet arabaya bindi. Artık uzun bir yolculuk vaktiydi...
Bir dağın başına gittiler ve çadırlarını kurdular. Daha sonra Ahmet hemen uçurma uçurtmaya koştu ve babasıyla bir saat kadar güle eğlene uçurtma uçurdular. Ardından acıktıklarını fark ettiklerinde arabadan ayaklı şömine tarzı ocaklarını alarak ailecek yemek pişirip yediler. Ahmet'in karnı doyduktan sonra babası ve annesi birlikte ona hikayeler, masallar anlatıp uyumasını sağladılar.
Ertesi gün Ahmet okula gittiğinde arkadaşlarına ve öğretmenine bu olayları anlattığında herkes Ahmet'i can kulağıyla dinledi. En sonunda Ahmet şu sözlerle konuşmasını bitirip yerine oturdu:
- Öğretmenim benim o günümün benim için ayrı bir yeri var çünkü bazen annem ve babam işe gittiklerinde bana babaannem bakıyor ve ben babaannemlerde çok sıkılıyor ve anne-babamı özlüyorum. Dün kendi kendime "İyi ki onlar var ve iyi ki benim yanımdalar." dememe yol açtı. Onları çok seviyorum...
≤***TEŞEKKÜR ETMEYİ VE EN İYİ SEÇMEYİ UNUTMAYIN***≥
