Eskiden bir tavşan ve annesinin yaşadığı bir orman varmış bir gün tavşanın canı çok sıkılmış tavşan annesine da dışarı çıkmak istediğini söylemiş annesi bu mevsimde dışarı çıkamayacağını kurtların dışarıda gezdiğini söylemiş tavşan Of ya diyerek odasına gitmiş Sonra camdan dışarı bakmış ve annesinin dışarıda olduğunu görmüş bunu fırsat bilen küçük tavşan hemen dışarı çıkmış yürümüş yürümüş karşısına birden bir kurt fırlamış tavşan önce korkmuş sonu kurta bakmış ve hemen kaçmış Ama küçük tavşan o kadar yavaş mış ki kurt ona yetişmiş bile kurt tavşanın karşısında oturarak Son sözlerini söyle demiş Çünkü birazdan mideme gireceksin tavşan içindeki pişmanlık duygusuyla Keşke annemin sözünü dinleseydim demiş Sonra bir anda annesi ormanlar kralı aslan ile birlikte yanlarına gelmiş Aslan kurdu öldürmüş ve annesi yavrusuna kavuşmuş Sonra tavşan sormuş annesine Anne beni nasıl buldunuz demiş annesi Aslında başından beri tavşanın kendisine dinlemeyeceğini biliyormuş Bu sebepten dolayı dışarı çıkmış Daha sonra küçük tavşan dışarı çıkınca ormanlar kralı Aslında yanına alıp tavşanı takip etmeye başlamışlar kurdu görünce annesi çok korkmuş ya yavrumu yerse demiş Aslan'a Aslan Korkma demiş annesi yavrusunun yavaş koştuğunu görünce daha da korkmuş sonra tavşanı yakalayınca aslanla birlikte karşılarına çıkmışlar ve aslan kurdu öldürüp olmanda bir sofra hazırlatmış afiyetle kurdun etini yemişler eğlenmişler ve küçük tavşan bundan sonra annesinin sözünden çıkmayacağına söz vermiş.
