hazırlıklı konuşmayla ilgili kompozisyon yazarmısınız​

Sagot :

Cevap: Puan verirsen sevinirim

Açıklama: Hazırlıklı konuşma önceden hazırlanan bir kağıt veya dosyadan okunan yazıdır.

HAZIRLIKLI KONUŞMALAR

Bir konuda bilgi vermek, kamuoyu oluşturmak, deneyimleri paylaşmak… gibi sebeplerle amacı, konusu, yeri, zamanı önceden belirlenen ve dinleyiciler huzurunda yapılan sunuş konuşmaları hazırlıklı konuşmalardır. Bu konuşmalar siyasi, hukuki, ilmî, dinî, ticari vb. gibi konularda olabilir.
Hazırlıklı Konuşmalarda Dikkat Edilecek Hususlar
Konu ne olursa olsun dinleyicilere hitaben yapılacak konuşmalarda başarılı olabilmek için yukarıda sıralanan yanlışlardan sakınma, konuşma kurallarına uyma dışında aşağıda sıralananlar da dikkate alınmalıdır:
1. Dinleyici Analizi: Belli bir gruba hitap edecek konuşmacı, (radyo dinleyicilerini ve televizyon seyircilerini dikkate almazsa) konuyu tespit etmeden önce ilk olarak dinleyicilerin niteliğini öğrenmelidir. Çünkü konuyu buna göre seçmesi ve hazırlığını da dinleyicilerin özelliğine göre yapması şarttır.
Dinleyicilerin sayısı, yaşları, cinsiyetleri, eğitim durumları, ilgi alanları, sosyal çevreleri gibi etkenler konu ve hitap tarzının tespiti için önemlidir.
2. Konuşma Amacının Belirlenmesi: Konuşmacının amacı, şöhretini arttırmak, sayılmak, beğenilmek, taraftar kazanmak, oy toplamak, para kazanmak, inançları pekiştirmek, deneyimlerini paylaşmak, insanlara doğruyu öğretmek, dinleyenleri bilgilendirmek, düşündürmek, avutmak, onları harekete geçirmek vs. olabilir. Amaç belirlendikten sonra bu amacı gerçekleştirmeye uygun konu seçilmelidir.
3. Konu Seçimi: Konu bazen programı düzenleyenler tarafından belirlenerek konuşmacıya bildirilir. Ancak esasen konu tespitinin hatibe bırakılması daha uygundur. Hatip, dinleyicilerin özelliklerini göz önünde bulundurarak hem kendi hem dinleyici için ilginç bir konu seçmelidir. Bu konu onun uzmanlık alanıyla ilgili, işlenebilir, geliştirilebilir olmalıdır. Seçilen konunun sınırlandırılabilir ve bol kaynaklı olması daha uygundur.
4. Konuşma Planı ve Hazırlık: Konuşmacı ne kadar deneyimli olursa olursa olsun, konuşma planını ihmal etmemelidir.
Konuşma metni hazırlanırken sunuşun özgün olması ve tekrara düşmemek için (varsa) önceden yapılan konuşmaların metinleri incelenmelidir. Konuşma süresi dikkate alınarak değişik kaynaklardan kapsamlı bir hazırlık mutlaka yapılmalıdır. Alınan notlar, yararlanılacak kaynaklar, konuşma planına göre sıralanmalıdır.
Hatip, konuşma metni ayrıntılı ve ciddi biçimde hazırlanırken dinleyenlerin beklentilerini göz ardı etmez. İyi bir başlangıçla dikkat çeker. Dinleyenlerin düzeylerine uygun, yalın, kısa, samimî cümleler kurar. Gereksiz ayrıntılara yer vermez. Konunun özelliğine göre enteresan olaylardan, merak uyandırıcı hatıralardan, nüktelerden yararlanır, örnekler verir. Yapıcı bir üslup kullanır.
5. Hazırlığın Denenmesi: Hatip, konuşma metnine son şeklini verdikten sonra düşüncelerinden ve uyarılarından yararlanacağı biri huzurunda/ayna önünde konuşmasını birkaç kez denemelidir.
Konuşmanın kaç dakika sürdüğü tespit edilerek dinleyenin tavsiyeleri de dikkate alınmalı, son düzeltmeler buna göre yapılmalıdır.
Deneyimli konuşmacılar böyle bir provaya ihtiyaç duymayabilirler.
Konuşma metninde bazı terimler veya yabancı kelimeler varsa sunuş sırasında gülünç duruma düşmemek için bunların nasıl okunduğu/telaffuzu mutlaka öğrenilmelidir.
6. Sunuştan Önce Yapılacaklar: Konuşmanın yapılacağı yeri önceden görmekte yarar vardır. Kürsüye nereden gelinecek, giriş ve çıkış nereden yapılacak, kapalı bir yerde konuşulacaksa ışık düzeni nasıldır, sunuş sırasında birtakım araç ve gereçlerden faydalanılacaksa bunlar hazır ve çalışır durumda mıdır, ses düzeni nasıldır... gibi soruların cevaplarını bilmek hatibi rahatlatır.
Konuşmanın çeşidine göre sunuş sırasında kullanılabilecek haritalar, grafikler, istatistikler, raporlar, notlar, belgeler, kupürler vs. varsa konuşmacı bunları yanında bulundurmalıdır.
Sunuş sırasında dinleyicilerin dikkatini dağıtabilecek (çelenk, sürahi, çanta, çiçek vb. gibi) fazlalıklar kürsüden uzaklaştırılmalıdır. Birilerinin hatibin yanında veya arkasında dolaşmasına izin verilmemelidir.
Büyük bir salonda, sayıca az dinleyici grubuna hitap edilecekse önceden tedbir alınarak dinleyicilerin salonun ön tarafına toplanmaları sağlanmalıdır.
Konuşmacı, kılık kıyafetin önemini ihmal etmeyip sade bir kıyafetle vaktinden önce sunuş yapacağı yerde hazır bulunmalıdır.
Kürsüye davet edilmeden (varsa) hitapta bulunacağı protokolün orada olup olmadığını bilmelidir. Planlandığı hâlde protokolden gelmeyenler varsa hitap sırasında bunlar söylenmeden geçilmelidir.
Dinleyenler üzerindeki etkiyi artırmak için konuşmacıyı mutlaka bir başkası kürsüye davet etmelidir.
7. Sunuş: Kürsüye/sahneye davet edilen konuşmacı, canlı adımlarla gelmelidir. Dinleyicilerin karşısına düzgün bir kılık kıyafetle çıkan konuşmacının dış görünüşünde (yüzünde, bakışlarında, tavırlarında), sesinde konusunu iyi anlatabilme heyecanı ve güzel konuşma isteğinin sezilmesi dinleyenleri olumlu etkiler. Bu yüzden konuşmacı, dinleyiciler karşısında rahat olmalı, (kravat düzeltmek, tespih çekmek, elini cebine sokmak, düğmelerle veya mikrofonla oynamak gibi) dikkat dağıtan hareketlerden sakınmalıdır.
Hatip, konuşma planındaki sıraya göre yapacağı sunuşta aşağıdaki hususlara da dikkat etmelidir:
a) Konuşmacı asla “Biraz başınızı ağrıtacağım, kusura bakmayın. Ben aslında iyi konuşmayı beceremem. Aslında içinizde bu konuyu benden daha iyi bilenler var ama görev bana verildi. Bildiğim kadarıyla anlatmaya çalışayım. Bugün boğazım ağrıyor. Özür dilerim, sesim iyi çıkmıyor. Birden heyecanlandım.” gibi, konuşmanın etkisini azaltacak ifadelerle söze başlamamalıdır. Hitaptan sonra programı düzenleyenlere ve dinleyenlere teşekkür etmeyi unutmamalıdır.
b) Konuşmacı sakin ve rahat olmalı, gereksiz hareketlerden sakınmalıdır.
c) Sesini daha iyi kontrol edebilmek için düzenli nefes almalıdır.
ç) Ses tonunu dinleyenlerin ilgilerini canlı tutacak şekilde konuya göre ayarlamalıdır. Vurgu ve tonlamayı yerinde ve doğru yapmalıdır. Jest ve mimikleri konuyla, sesle, söyleyişle uyumlu olmalıdır.
d) Konunun özelliğine göre heyecan unsurları katması; nükte, fıkra, hatıra veya küçük bir hikâye anlatması uygun olabilir.
e) Konuşurken dinleyicileriyle göz irtibatını asla kesmemeli, onların tepkileri iyi analiz etmelidir. Zira dinleyiciler düşüncelerini, söylenenlere katılıp katılmadıklarını, sıkıldıklarını, yorulduklarını... yüksek sesle ifade etmeseler de bunu tavırlarına, bakışlarına yansıtırlar. Hatip, dinleyicilerini iyi gözleyerek onların tepkilerini kontrol etmeli ve konuşmasını buna göre sürdürmelidir.
f) Konuşmacı samimî, saygılı ve hoşgörülü olmalı; konuşurken başkalarını kıracak ölçüsüzlüklerden, kaba sözlerden ve argodan sakınmalıdır.
g) İyi bir giriş ve iyi bir sonucun konuşmanın en etkili bölümleri olduğunu unutmamalıdır.
ğ) Konuşmacı kendine ayrılan süreye uymalı; sorulacak sorulara kısa, açık ve kesin cevaplar vermelidir.
h) Hatip, imkânlar ölçüsünde göze ve kulağa birlikte hitap etmek için teknolojiden yararlanmalı; konuşmasını görsel malzemelerle desteklerken sözlü anlatımıyla bunlar arasında denge kurabilmelidir.
ı) Konuşmasını asla özür ifadeleriyle bitirmemeli; hafifçe başını eğerek dinleyenleri selamlamalı ve onlara teşekkür etmelidir.
Hatip, konuşurken heyecanlı, istekli olursa, anlattıklarının pratik hayata nasıl geçirileceğini gösterirse, samimî olursa, dinleyicilerini usulüyle överse, kendinden örnekler verirse, beden dilini iyi kullanırsa, güldüren ama düşündüren espriler yaparsa, bazı sürprizler yaparsa, konuyu farklı ve ilginç açılardan değerlendirirse, somurtmazsa konuşmasının etkisini daha da artırabilir.