Merhaba
Hemen başlıyorum :
Bir sabah uyandım annem ve babaannem mutfaktaydılar mutfağa gittim tam benim ismim konuşmalarında geçti kenara çekildim söylediklerini dinledim
ANNEM: bugün leylaya elbise alacağız anneciğim ama ona sürpriz sakın söylemeyin ilk defa şeker toplamaya gidecek dedi
Babaannem: olur kızım söylemem
Ben konuşma bitince mutfağa girdim kahvaltımı yaptım ve çizgi film izlemeye gittim
ANNEM birden bana seslendi
LEYLA GEL SENİNLE BİR YERE GİDİYORUZ
Bende hemen koşarak gittim hemen hazırlandım
Çıktık bir kaç yer dolaştık bir mağazaya girdik hemen çok güzel pembe bir elbise beğendim bunu almak istediğimi söyledim annem de onayladı mağazadan çıkarken kapıda benim yaşlarımda küçük bir kız gördüm onun kıyafetleri çok güzel değildi anneme anne bu kızın neden kıyafetleri eski dedim annem onların sokakta yaşadıklarını söyledi
Bende anneme elbise alacak parası yok mu yani diye sordum?
ANNEM yok kızım mendil satıyorlar yada çöplerde birşeyler toplayarak kazanıyorlar ama yettiği kadar artık hadi gidelim dedi
Ben hemen atlayıp olmaz dedim ben ona kendi elbisemi vermek istiyorum hem benim evde kıyafetim var anneciğim ben onları giyerim ama onun yeni bir kıyafeti yok ne olur ona verelim
ANNEM bana baktı ve neden olmasın haklısın dedi afferin sana dedi ama sakın kıza elbiseni verdiğini kimseye söyleme bu iyi değil onu üzer herkesin içindeyken bu durumdan rahatsız olur gel onu yanımıza çağıralım ve öyle kimse görmez
Ben hala anlamamıştım ama annem çoktan kızın yanına gitti ve beni çağırdı kıza bayram hediyesi aldığımızı söyledi o kadar sevindi ki gözlerinin ilk defa o zaman mavi olduğunu fark ettim boncuk gibiydiler mavi boncuk gözleri öyle mutluyduki
Bu yaşadığım hikayeyi hiç unutmuyorum meğer bir insanı sevindirmek nede güzel bir şeymiş sizde bencillik yapmayın paylaşımcı olun ve kendinize iyi bakın
Umarım oldu çok uzun oldu ama istersen sen biraz kısalt
İYİ çalışmalar
