tarafsızlığın kenarlarında konuşlanmış bekleyen kelimeleri bir araya getirerek en saçma cümleleri kurmayı istemek belki onulmaz çaresizliğimizin çekimserliğinden kaynaklanıyor gibi görülebilir diyebilir miyiz? ya da hiç ağzımıza almadığımız kelimelerin ortaya çıkmasını bütün benliğimizle istememizden kaynaklanıyor diye düşünebilir miyiz? ki düşünceler içinde boğuşmaktan kurtulmayı istemekle alakası da olabileceği gibi bırakılmak istenen bütün yazım alışkanlıklarının verdiği bıkkınlıklardan sıyrılmayı içimizden gelen büyük bir isyan ve tereddütün getirdiği reddediş duygusuyla kağıtlara karalama yaptıktan sonra buruşturup çöp tenekesine atmak şeklinde başarabiliriz gibi gözükse de aslında saçmalama isteğinin dışa vurumunun tarafsızlığı mıdır?
?
