"How can I go out ?" she thinks. Then she sees a golden key on a table. Alice quickly takes the key and tries to open the doors, but she can't open them. Then she sees another door. This door is very small. The golden key opens the door, but the door is too small for Alice. She lies on the floor and looks through the open door. She sees a beautiful garden with colourful flowers and green trees. Alice is very unhappy. "This garden is wonderful!" she says. “I want to go there, but the door is too small and I'm too big." Then she closes the door again and gets up. She goes to the table and puts the key back on the table. Suddenly she sees a little bottle on the table. There is a piece of paper near the bottle. Alice reads the words on the paper: “DRINK ME!” Alice drinks a little very slowly. It tastes like cough syrup. a "It is strange!" says Alice. "I think I'm getting smaller!" And she is. Now she is a very small girl. She looks like a doll. “And now I can get through the door." says Alice. She runs to the door, but she can't open the door. "I forgot the key on the table,” says Alice. She runs back to the table. She is now very small, but the table is very high. She tries to climb up the table, but she can't do it. Alice is very unhappy. She sits on the floor and cries. Then she gets angry. "Stop crying Alice!" she says to herself. Then she sees a very small sugar inside a glass box. There is a piece of paper again. She reads the words: "EAT IT!” She eats the sugar. "Now, I'm getting bigger!" Alice is so big now. She is three metres high. She takes the golden key quickly and drinks the syrup again. "Now, I'm getting smaller again!” she says. Then she opens the small door with the golden key and goes out. She is not in the beautiful garden. She is in the woods. She walks in the woods, but she gets tired. She sits under a flower.( Türkçesini bilen yazabilir mi )​

Sagot :

Açıklama:

"Nasıl dışarı çıkabilirim?" diye düşünür. Sonra masanın üzerinde altın bir anahtar görür. Alice hızla anahtarı alır ve kapıları açmaya çalışır, ancak onları açamaz. Sonra başka bir kapı görür. Bu kapı çok küçüktür. Altın anahtar kapıyı açar ama kapı Alice için çok küçüktür. Yerde yatar ve açık kapıdan bakar. Rengarenk çiçekleri ve yeşil ağaçları olan güzel bir bahçe görür. Alice çok mutsuz olur. "Bu bahçe harika!. Oraya gitmek istiyorum, ama kapı çok küçük ve ben çok büyüğüm." der. Sonra kapıyı tekrar kapatıp ayağa kalkar. Masaya gider ve anahtarı tekrar masaya koyar. Aniden masanın üzerinde küçük bir şişe görür. Şişenin yanında bir kağıt parçası vardır. Alice gazetedeki kelimeleri okur“ "İÇ beni!" Alice yavaşça içer. Tadı öksürük şurubu gibidir. "Bu garip!" der Alice. "Sanırım küçülüyorum!" Ve öyle olur. Artık o çok küçük bir kızdır. Oyuncak bebeğe benzemektedir. "Ve şimdi kapıdan geçebilirim." der Alice. Kapıya koşar ama kapıyı açamaz. Alice, ”Masanın anahtarını unuttum" der. Masaya geri döner. O şimdi çok küçüktür, ama masa çok yüksektir. Masaya tırmanmaya çalışır ama yapamaz. Alice çok mutsuz olur. Yere oturur ve ağlar. Sonra kızar. "Ağlamayı kes Alice!" der kendi kendine. Sonra bir cam kutunun içinde çok küçük bir şeker görür. Yine bir kağıt parçası vardır. Şu sözleri okur: "YE onu!" Şekeri yer. "Şimdi, gittikçe büyüyorum!" der Alice. Artık çok büyüktür. Üç metre yüksekliğindedir. Altın anahtarı çabucak alır ve şurubu tekrar içer. "Şimdi, yine küçülüyorum!" der. Sonra altın anahtarlı küçük kapıyı açar ve dışarı çıkar. O güzel bahçede değildir. O ormandadır. Ormanda yürür ama yorulur. Bir çiçeğin altında oturur.

"Nasıl dışarı çıkabilirim?" düşünüyor. Sonra bir masada altın bir anahtar görür. Alice hızla anahtarı alır ve kapıları açmaya çalışır ama açamaz. Sonra başka bir kapı görür. Bu kapı çok küçük. Altın anahtar kapıyı açar ama kapı Alice için çok küçüktür. Yerde yatıyor ve açık kapıdan bakıyor. Rengarenk çiçekler ve yeşil ağaçlarla dolu güzel bir bahçe görür. Alice çok mutsuz. "Bu bahçe bir harika!" diyor. "Oraya gitmek istiyorum ama kapı çok küçük ve ben çok büyüğüm." Sonra kapıyı tekrar kapatıyor ve ayağa kalkıyor. Masaya gidiyor ve anahtarı masaya geri koyuyor. Birdenbire küçük bir şey görüyor. şişe masanın üzerinde. Şişenin yanında bir parça kağıt var. Alice, kağıttaki kelimeleri okuyor: “Beni İÇ!” Alice biraz çok yavaş içiyor.Tadı öksürük şurubu gibi.Alice "Garip!" diyor. "Sanırım küçülüyorum!" Ve öyle. Şimdi o çok küçük bir kız. Oyuncak bebek gibi görünüyor. "Ve şimdi kapıdan geçebilirim." diyor Alice. Kapıya koşar ama kapıyı açamaz. "Anahtarı masanın üzerinde unuttum" diyor Alice. Masaya geri dönüyor. Şimdi çok küçük ama masa çok yüksek. Masaya tırmanmaya çalışıyor ama yapamıyor. Alice çok mutsuz. yere oturup ağlıyor. sonra sinirleniyor. "Alice ağlamayı kes!" diyor kendi kendine. sonra cam bir kutunun içinde çok küçük bir şeker görüyor. yine bir kağıt parçası var. okuyor. kelimeler: "YİYİN!" Şekeri yiyor. "Şimdi, büyüyorum!" Alice artık çok büyük. O üç metre boyunda. Altın anahtarı çabucak alır ve şurubu tekrar içer. "Şimdi yine küçülüyorum!" der. Sonra altın anahtarla küçük kapıyı açar ve dışarı çıkar. Güzel bahçede değildir. Ormandadır. Ormanda yürür ama yorulur. Bir çiçeğin altına oturur.