Metin Sözlüğü
âvâz: Sadâ, yüksek ses.
bezm: Sohbet meclisi, muhabbet yeri.
bezm-i çemen: Çimen meclisi.
can feza: Cana can katan.
çeng: Bir saz çeşidi.
dil-güşâ: Gönül açan.
dilber-i mümtaz: Seçkin güzeller.
eflâk: Gökler, semalar.
füruzan: Parlak, parlayan.
gazelhân: Gazel okuyan.
gülistan: Gül bahçesi, güllük.
gülşen: Gül bahçesi.
lâlezâr: Lale bahçesi.
nağme-i bülbül: Bülbül sesi, nağmesi.
nâle: İnilti, figan.
ney-ü santur: Ney ve kanuna benzeyen saz.
pür: Çok, fazla, çok fazla.
rubâb ü def ü tanbur: Saz, def ve tanbur.
ruhsâre-i gül: Gülün yüzü.
şad u handan: Mutlu, gülücü.
şehenşâh-ı cihan: Cihan padişahı.
şevk u tarab: Neşe ve şenlik.
şûle: Alev, ateşin alevi.
turre-i hûban: Güzellerin perçemi, saçı.
vakt-i Çırağan: Çırağan’ı gezme, orada eğlenme vakti.
