Cevap:
Hayvan Sevgisi
Sıcak bir yaz günüydü. Ahmet, babası ve Metin balığa çıkmışlardı. Ahmet hayvanları hiç sevmez onlarla dostluk kurmazdı. Hemen hemen gördüğü her hayvanı öldürürdü.
Yemleri taktıktan sonra oltaları atıp beklemeye başladılar. O anda Ahmet bir çığlık attı. Bir yılan ayağını dal sanarak dolanıyor, tırmanıyordu. Ahmet bağırıyor, ne yapacağım bilemiyordu. Babası hiç kımıldamamasını söyledi, biraz sonra yılan uzaklaşıp gitti. O zaman Ahmet anladıki insanın hayvana zararı olmazsa o da zararsız oluyordu. Metin ise hayvan dostuydu, karıncayı bile incitmezdi. Ahmet hem korkudan hem de pişmanlıktan susup kalmıştı.
Babası ona: Hayvansız dünya düşünebilir miyiz? hiç dedi. Kuşlar olmasa doğadaki cıvıldışmaları duyamayız, arı olmasa bal olmaz, koyun inek olmasa et, süt olmaz ve daha birçok şeyden mahrum kalırız. Allah kimini doğayı renklendirsin, kimini de insana yararlı olsun diye yaratmıştır, kimisini öldürürüz ama bize yararı da zararı da olmayan hayvanı niye öldürelim? dedi. Ahmet artık yaptıklarına bin pişman olmuştu, artık kuş vurmayacak ne de hayvan öldürecekti söz verdi, daha sonra da: Seni anlıyorum baba dedi Ahmet hem de çok -iyi anlıyorum. O akşam eve dönerken Ahmet sanki yepyeni bir çocuk olmuştu.
Abdi SARIKAYA
iyi dersler
