Hacı Bektaş-ı Veli
IŞINSU, Emine, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Mart 2010, Ankara
1. Olayın (vakanın) Özeti
1228’ler olmalıydı, ilkbahardı; Kırşehir yakınlarındaki Sulucakarahöyük’te şimdiye kadar pek görülmemiş çılgın bir sağanak başlamıştı. Tam da o sırada İdris camiden çıkmıştı, camiye doğru yaklaşan bir karartı gördü. Kim olduğunu merak ederek yanına yaklaştı. Selamlaştılar. Hacı Bektaş-ı Veli'ydi gelen. Köye yerleşmek istediğini dile getirdi. İdris’in evinde misafir olacaktı. İdris’in yanına gelen köy sakinleri de Hacı Bektaş’ı misafir etmek istedilerse de İdris buna gönüllü olmadı. Hacı Bektaş sanki ona ilaç gibi gelmişti. Ağzından kelimeler dökülüp gidiyordu. Onu görünce bülbül gibi şakımıştı sanki. Eve gidince çok güzel ağırlandı. Aynı hissi Kadıncık ve Fatma da içlerinde hissetmişlerdi. Hacı Bektaş, bir tekke kuracağını dile getirdi ve kabul ettiler. Köylüler de kabul etti. Sadece köy sahibi Ferhat Ağa biraz huysuzluk etse de sonradan kabul etti. İdris ise savaşa gitti. Ölüm haberi geldiğinde Hacı Bektaş, üzülme geri gelecek dedi ve zamanı geldiğinde Hacı Bektaş’ın dediği gibi oldu. İdris, Bozat isimli at ile geri döndü. Herkes çok sevindi. Bu arada Hacı Bektaş, Kadıncık ile evlendi ve bir çocukları oldu. İsmi Ali Timurtaş idi. Hacı Bektaş’ın şanı her yere yayıldı. Artık herkes tarafından seviliyordu. Fazlaca mürit yetiştirdi ve ömrünü mutluluk, güzellik ve iyilik içerisinde geçirdi.
