Açıklama:
Bir kimsenin ikinci adı. Edebiyat terimi olarak, eskiden sanatçıların yapıtlarında kullanmak için aldıkları ikinci isme mahlas denir.
Mahlas kullanmaya tahallüs, mahlasın geçtiği beyite de mahlas beyti denirdi. Mahlas beytinde mahlası yalnız ad olarak değil anlamından da yararlanarak kullanma ise bir sanat (hüsn-i tahallüs) sayılmıştır.
-Bazı Osmanlı Padişah ve Şehzadelerin Mahlasları II. Murad - Muradi (İstenerek, ümid ederek beklenen. Arzu edilen şey.)
Fatih Sultan Mehmed - Avni (Yardım)
II. Bayezid - Adli (Hakkaniyet. Adâlet üzere oluş)
Şehzade Korkut - Harimi (Çekinmez. Kayıtsız kimse.)
Şehzade Cem Sultan - Cem
Yavuz Sultan Selim - Selimi
Kanuni Sultan Süleyman - Muhibbi (Seven, sevgi besleyen anlamında muhible ilgili)
II. Selim - Selimi
Şehzade Mustafa - Muhlisi
Şehzade Bayezid - Şahi
III. Murad - Muradi
III. Mehmed - Adni (Vatan tutmak , Cennette bir makam adı)
I. Ahmed - Bahti (Kader. Tâli. Uğur. Alın yazısı. Kısmet. İkbal.)
Genç Osman - Farisi (Acemce, Farsça. İran'la alâkalı)
IV. Murad - Muradi (İstenerek, ümid ederek beklenen. Arzu edilen şey.)
IV. Mehmed - Vefai
II. Mustafa - İkbali (Baht açıklığı. Talih. Refah.)
III. Ahmed - Necib (Soyu ve nesli temiz, aslı kerim olan. Cömert. Asilzâde. Güzel huylu ve ahlâklı)
III. Mustafa - Cihangir ( Meşhur, cihanı zabteden, fâtih.)
III. Selim - İlhami (İlham ile elde edilen ve nâil olunan. İlham ile alâkalı)
II. Mahmud - Adli (Adâlete mensup, adâletle alâkalı, ilgili.)
Sultan Reşat - Reşad
