Oldum olası dünyayı bir pasta gibi görmüş ve bu pastayı tüm insanlıkla paylaşacağımı hayal etmişimdir. Ütopik bir hayal bu, biliyorum ama ömrümüz boyunca dilediğimiz hayali de kuramayacaksak yaşamanın yemek, içmek, çalışmak ve uyumaktan ibaret olduğuna ikna olacak ve fâniliğin tüm sıradanlığına tahammül etmek zorunda kalacağız. Oysa yaşamak başka türlü bir şey benim için. Her güne yeni bir umutla uyanmak, elimin uzanabildiği kadar birilerinin hayatına dokunmak, her yaşımda yeni bir şey keşfedip biraz daha okuyup her yıl biraz daha entelektüel olmak, mümkün olduğunca seyahat etmek… Bir sürü tanımım ve amacım var yaşama dair. Ancak hiç şüphesiz bunların içinde en ulaşılmaz da olsa en güzeli, yolu bu dünyadan geçmiş herkesin bir dilim pasta yiyebilmesi.