Cevap:
Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
GAZEL Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım Uyadır halkı efgânım gara bahtım uyanmaz mı Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı Gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil Bana ta’n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı Günümüz Türkçesiyle: 1-Sevgili beni canımdan usandırdı, acaba kendisi bana cefa etmektenusanmadı mı? Âhımdan çıkan ateşle gökler tutuştu, yandı. Dileğimin mumuhâlâ yanmayacak mı? 2-Sevgili, bütün âşıklarının dertlerinin devasını bağışlar, niçin benimderdime derman olmuyor, yoksa beni hasta sanmıyor mu? 3-Ayrılık gecesi, canım yanar, ağlayan gözüm kanlı yaş döker, feryadım,figanım bütün halkı uyandırır, kara bahtım hâlâ uyanmayacak mı? 4-Güle ben
...(içeriği görsel olarak formatlanmış ve tam metin olarak okumak için üye olunuz)
Cevap:
Fuzuli bunu sevdiği birine yazmış olmalı. Onu o kadar sevmiş ki, yarinin çektirdiği acılara katlanmış o kadar ki canından bezmiş. Ahından her şey yanmış, ama yine de sevdiği insaf etmemiş.
