Genellikle halkın yarattığı, ağızdan ağıza, kuşaktan kuşağa sürüp gelen, çoğunlukla olağanüstü durum ve olayları yine olağanüstü kahramanlara bağlayarak anlatan halk hikâyelerine masal denir.
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde minik bir kuş varmış. Bu kuş ağaçlarda arkadaşları ile birlikte yaşarmış. Minik kuşun adı Cikcik miş. Cikcik diğer kuşlar arasında açgözlü olarak bilirmiş. Çünkü asla elindeki yiyeceklerle yetinmez hep arkadaşlarının yiyeceklerine göz dikermiş.
Günlerden bir gün Cikcik yiyecek aramak için uçuyormuş. Çok güzel bir bahçe görmüş ve o bahçede ki ağaçların üzerine konmuş. O arada çok fazla yiyecek varmış. Yerdeki elma artıklarını, ceviz kırıklarını, artık buğdayları görmüş. Bu görüntü kuşlar için ziyafet anlamına geliyormuş. Cikcik hiç vakit kaybetmeden yiyecekleri toplamaya başlamış.
Yiyecekleri gagasıyla alıp yuvasına tek tek götürmüş. Kendisine adeta bir ziyafet sofrası hazırlamış. O sırada diğer kuşlar da şanslıymış ve çevreden bir çok yiyecek toplamışlar. Kuşlar genellikle bir arada yemek yerlermiş tabi Cikcik hariç. O günde yine aynısını yapmışlar ve birlikte yemek yemeğe başlamışlar. Cikcik onların masasına uzaktan bakmış ve masanın çok dolu olduğunu görmüş. O yiyeceklerinde onun olmasını istemiş. Hemen diğer ağaçta ki kuşların yanına uçmuş. “Bu yemekleri bana verin!” demiş. Cikcik çok kabalaşmış ve kuşlar onun bu tavrına çok sinirlenmiş. “Sana yemeklerimizi vermeyeceğiz. Bunları biz bulduk ve bizim hakkımız. Git kendi yemeğini ye” demişler. Cikcik o yemekleri alma konusunda çok ısrarlıymış. Ama diğer kuşlar onunla kavga etmek istememiş ve hepsi bir anda yemekleri alıp uçmuşlar. Cikcik onların peşinden uçmaya başlamış fakat bir türlü kuşları yakalayamamış
Cikcik kuşların peşindeyken onun gibi açgözlü olan bir karga gelmiş ve Cikcik’in topladığı bütün yiyecekleri alıp gitmiş. Cikcik yuvasına döndüğünde yemeklerini görememiş. Aramış taramış ama bir türlü bulamamış. Cikcik’in yemeklerini afiyetle yiyen karga Cikcik’in yuvasına geri dönmüş. “Hey, sen!” diye seslenmiş. Cikcik “Bana mı dedin?” diye sormuş. Karga “Evet sana dedim. Uzaktan seni izledim ve önünde o kadar yemek varken sen gözünü arkadaşlarının yemeğine diktin. Bende bunu gördüm ve senin yemeklerini alıp, afiyetle yedim.” demiş. Cikcik “O yemekler benimdi, nasıl benim yemeklerimi yersin?” diye kızmaya başlamış. Karga “Yaptığın açgözlülüğü anlaman için yaptım. Bir daha senin olmayan yemeklere el uzatmazsın” demiş ve uçup gitmiş. Cikcik yaptığı hatanın farkına varmış. Pirince giderken evdeki bulgurdan olan Cikcik bir daha böyle bir hata yapmamış. Masalda burada bitmiş.
Açıklama: