Arslanla Fare
Sevdirmeli kendini herkese insan:
muhtacızdır kendimizden küçüğüne.
işte bu anlatacak gerçeği hikaye,
Bir arslanın pençeleri yanına
Bir fare şaşkınlıkla yerden çıkıverdi.
Hayvanların kıralı kıymadı onun canına,
Ne adam olduğunu da böylelikle gösterdi.
Bu iyilik yabana gitmedi pek.
Kim derdi ki, bir arslanın
Bir fareye işi düşecek?
Fakat işte bu arslan çıkarken içinden ormanın
Ağlara takılıp yakalanır.
Boşu boşuna kükrer kurtulayım diye.
Fare cenapları koşar gelir. Başlar dişlemeye:
Kemirilen bir ilmik bütün ağı dağıtır.
Sabırla zamanın yaptığını;
Ne kuvvet yapabilir, ne şiddet.
“İyilik eden iyilik bulur.”
“Hizmet et benim için, hizmet edeyim senin için.”
“İyilik iki baştan olur.”
Umarım yardımcı olmuşumdur.İyi günler.
